ฉันท่องเที่ยวเดียวดายในไพรพฤกษ์ ข้ามแก่งลึกห้วยละหารธารน้ำใส ผ่านหุบเหวเพิงถ้ำเงื้อมง้ำไกล ทิวไศลเรียงรายสุดสายตา แต่ละยอดสูงสล้างกลางกลุ่มเมฆ สวรรค์เสกสีสันบรรโลมหล้า ยามแสงสูรย์สีทองสาดส่องมา สุดปลายฟ้าเรื่อเรืองเหลืองดั่งทอง ละอองฝนหล่นโปรยโชยความชื่น ให้ป่ารื่นรมณีย์ไม่มีหมอง ยามใกล้สนธยาเข้ามาครอง ลำนำของทิวาเลือนลาไป ขอพำนักฝากใจไว้ในป่า ฝากกายากับโขดเขินเนินไศล อาบแสงดาววาววับระยับใย อิงอุ่นไพรตรงนี้ชั่วนิรันดร์.
15 สิงหาคม 2545 21:36 น. - comment id 67450
ความร่มเย็นแห่งป่าพนาสนธิ์ กล่อมกมลคนไกลให้สุขสันต์ ความร่มรื่นชื่นชีวาค่าอนันต์ เป็นของขวัญจากไพรมอบให้มา มาอ่านบทกลอนของคุณพรระวี...ชอบมากๆเลยนะ.....เพราะจับใจเลยจ้า...ชอบป่าเหมือนกัน
15 สิงหาคม 2545 23:10 น. - comment id 67457
ความร่มเย็นแห่งป่าพนาไพร ช่วยปลอบโยนจิตใจที่เหนื่อยอ่อน ยามใดล้าแค่ลมผ่านทิฆัมพร ก็ดูเหมือนความร้าวรอนจะเจือจาง อ่านแล้วชื่นใจจริงๆค่ะ
16 สิงหาคม 2545 00:04 น. - comment id 67493
ขอบคุณคุณเอ็มและคุณฝนเป็นอย่างยิ่ง ในน้ำใจ ไมตรีเยี่ยงมิตรตลอดมา ผมโดนความไข้ราวีทำเอาล้มหมอนนอนเสื่อไปร่วมครึ่งเดือน หนักเอาการทีเดียวครับ แทบเอา ชีวิตไม่รอด นี่ก็พอทรงตัวได้เท่านั้น!!
16 สิงหาคม 2545 08:18 น. - comment id 67547
๏ เพียงพ้นไข้ไขกลอนสุนทรกล่าว มาถามข่าวพรระวีที่คิดถึง โรคาพาธคลาดคลายหายแล้วจึง จารกลอนซึ่งสวยสดสะกดใจ สุขภาพตราบนี้จงดียิ่ง ถ้วนทุกสิ่งจักชื่นคืนสดใส จะมานั่งฟังกลอนขจรไกล ที่นับได้ว่าเพราะเสนาะกรรณ ๚ ๛ ================================== ยินดีครับ ที่คุณพรระวีหายป่วยแล้ว เขียนกลอนเพราะ ๆ มาให้อ่านเยอะ ๆ นะครับ แฮ่ม ...แต่อย่าหักโหมจนลืมพักผ่อนหล่ะครับ .
16 สิงหาคม 2545 10:35 น. - comment id 67596
รักป่าพึงปลูกป่า รักกายาพึงออกกำลังกาย รักษาไข้ให้หาย รักมิคลายในมิตรกลอน ฯ *^___^*
16 สิงหาคม 2545 10:36 น. - comment id 67597
อย่าเที่ยวคนเดียวบ่อยนะคะ มันอันตราย
16 สิงหาคม 2545 13:42 น. - comment id 67693
^*^ ^*^ ^*^ เพราะมากมากเลยจ้า ^*^ ...............................
16 สิงหาคม 2545 19:04 น. - comment id 67760
ชอบวจี ชอบลีลา ชอบภาษา ฯลฯ ของคุณพรระวี
17 สิงหาคม 2545 00:17 น. - comment id 67858
ชื่นใจ ปลาบปลื้มประโลมใจ ที่เพื่อนพ้องในวงการให้กำลังใจ 1.ท่านหมอวฤก ขอบคุณท่านมากครับ ท่านเสมอต้นเสมอปลายกะผมมาตลอด 2.ท่านอาจารย์ ณธีร์ ผู้มีลูกศิษย์ทั้งเมือง เช่นกัน เป็นปิยะมิตรเสมอมามิได้ขาดในความห่วงหาอาทรต่อกัน 3.ท่านละอองน้ำ เป็นมิตรร่วมมาตุภูมิ ขอบคุณที่ให้กำลังใจ 4.ท่านแนทตี้ มิตรใหม่ ขอบคุณครับ 5.ท่าน ติตรากร นามปากกาน่ารักมากเลย ขอบคุณครับผม
30 สิงหาคม 2545 05:54 น. - comment id 71472
มาสายไปหน่อย..แต่งกลอนเพราะมากค่ะ.. ชื่นชม..^-^..