ย่ำอยู่กับที่ขณะเวลาหมุนผ่าน ความคิดถึงรนราน ทรมานหัวใจให้แหลกเหลว จมอยู่กับความรักที่ริบหรี่เหมือนเทียนเปลว ยิ่งก้าวไป ยิ่งเดินลงเหว ยิ่งรู้สึกเลวร้ายไปทุกที กายนิ่งอยู่ในอารมณ์ ที่รอนร้าว คิดถึงวันเก่าๆ ที่เธอกับเรา ณ.ที่ตรงนี้ น้ำตาเปื้อนหัวใจ ซึมความโหดร้ายที่เธอมี ฉันโดนความรักย่ำยี จนความรู้สีกที่มี วุ่นวน
14 สิงหาคม 2545 21:43 น. - comment id 67190
ยินดี เหมือนกานครับ
14 สิงหาคม 2545 23:13 น. - comment id 67219
เอกมาแล้วววววว เอกใช้นามปากกาว่า ยอดข้าว นะ
15 สิงหาคม 2545 08:35 น. - comment id 67280
ยอดเยี่ยม กลอนนี้ บาดใจดีเหลือทน
15 สิงหาคม 2545 09:51 น. - comment id 67289
ได้อารมณ์มาก
15 สิงหาคม 2545 10:25 น. - comment id 67296
ให้มันได้อย่างนี้ สิ อิอิ
15 สิงหาคม 2545 14:18 น. - comment id 67333
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนค๊า จาพยายามต่อไป เนอะพี่เน อิอิ
15 สิงหาคม 2545 16:00 น. - comment id 67362
โหย เศร้าลึก แบบรู้สึกไปด้วยเลยนะเนี่ยะ เจ้าน้องเก็ต
15 สิงหาคม 2545 16:08 น. - comment id 67373
มาเป็นกำลังใจให้ในอีกเวป อิอิ 2 เวปเลย เย้
16 สิงหาคม 2545 13:25 น. - comment id 67689
เจ็บตามเลยอะ