เจ็บ

.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

ย่ำอยู่กับที่ขณะเวลาหมุนผ่าน
ความคิดถึงรนราน ทรมานหัวใจให้แหลกเหลว
จมอยู่กับความรักที่ริบหรี่เหมือนเทียนเปลว
ยิ่งก้าวไป ยิ่งเดินลงเหว  ยิ่งรู้สึกเลวร้ายไปทุกที
กายนิ่งอยู่ในอารมณ์ ที่รอนร้าว  
คิดถึงวันเก่าๆ ที่เธอกับเรา ณ.ที่ตรงนี้
น้ำตาเปื้อนหัวใจ ซึมความโหดร้ายที่เธอมี
ฉันโดนความรักย่ำยี จนความรู้สีกที่มี วุ่นวน				
comments powered by Disqus
  • Nay

    14 สิงหาคม 2545 21:43 น. - comment id 67190

    ยินดี เหมือนกานครับ
  • ยอดข้าว

    14 สิงหาคม 2545 23:13 น. - comment id 67219

    เอกมาแล้วววววว เอกใช้นามปากกาว่า ยอดข้าว นะ
  • cool-hearted

    15 สิงหาคม 2545 08:35 น. - comment id 67280

    ยอดเยี่ยม กลอนนี้ บาดใจดีเหลือทน
    
    
  • ละอองน้ำ

    15 สิงหาคม 2545 09:51 น. - comment id 67289

    ได้อารมณ์มาก
  • แพรวา

    15 สิงหาคม 2545 10:25 น. - comment id 67296

    ให้มันได้อย่างนี้ สิ อิอิ
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    15 สิงหาคม 2545 14:18 น. - comment id 67333

    ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนค๊า 
    จาพยายามต่อไป เนอะพี่เน 
    อิอิ
  • monki

    15 สิงหาคม 2545 16:00 น. - comment id 67362

    โหย เศร้าลึก แบบรู้สึกไปด้วยเลยนะเนี่ยะ เจ้าน้องเก็ต
  • ยังแคร์

    15 สิงหาคม 2545 16:08 น. - comment id 67373

    มาเป็นกำลังใจให้ในอีกเวป อิอิ  2 เวปเลย เย้
  • คนที่ผ่านมา

    16 สิงหาคม 2545 13:25 น. - comment id 67689

    เจ็บตามเลยอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน