อยากให้เธออยู่ใกล้ๆ ฟังเสียงกระซิบของใบไม้ไหว เพราะสายลมพร่าง โอบเธอไว้ สูดกลิ่นหอมที่คุ้นใจ เจือจาง ในมวลอากาศอันกระจ่าง พร่างพราย หลับตาและท่องไปพร้อมกัน ในดินแดนที่มีเธอและฉันไม่ห่างหาย อาจไม่ใช่สวรรค์ แต่ความสุขนั้นมันมากมาย เพราะมีเธอใกล้กาย ใกล้ใจ แล้วจะไม่มีคำว่าห่าง เพียงเราสัมผัสร่างของกันไว้ บนหญ้าเขียวดินอุ่น ดอกไม้ส่งกลิ่นกรุ่นละมุนละมัย เราจะฝากกล่องดวงใจไว้ให้กัน