เธออยู่สูงสุดฟ้าเกินกว่าเห็น นั่งมองเงาเช้าเย็นเป็นแค่ฝัน ในชีวิตได้แต่คิดอยู่ทุกวัน เธออยู่สูงเกินกว่าฉันจะเอื้อมมือ ฉันก็เป็นแค่หมาราคาต่ำ มิสมควรสมคำจะยึดถือ อยากให้เธอเป็นลูกไก่ในกำมือ แต่ความจริงนั่นหรือ...คือฝันไป แม้เครื่องบินบินผ่านยังพอเห่า คงซักวันเธอจะเข้าใจฉันได้ เห่าเห่าเห่า...ค่ำเช้าเพื่อเอาใจ ได้แต่เห่าเห่าไปไม่อายเธอ แต่นี่ฉันยิ่งเห่ายิ่งไม่เห็น นั่งมองเงาเช้าเย็นเป็นแต่เหม่อ ยืดคอมองขึ้นไปไม่เห็นเจอ เธอนะเธอสูงยิ่งกว่าจะรอคอย ฉันเหมือนหมาเห่าดาวเทียมไม่เจียมตัว กลัวก็กลัวว่าต้องเศร้าต้องเหงาหงอย ถึงจะเห่าเท่าไร...เธอไม่คอย ยังคงลอยสูงเด่น..อยู่เช่นเดิม รักคนที่สมน้ำสมเนื้อกันดีกว่านะผมว่า... เพื่อนผมงี้...ไปรักลูกเศรษฐี อย่างงี้ซวยนะครับ
13 สิงหาคม 2545 19:23 น. - comment id 66918
เพราะจัง.....แต่เจ็บปวดนะ
13 สิงหาคม 2545 21:15 น. - comment id 66944
เข้าใจ หยิบ อะไรมาเปรียบเทียบนะคะ สมัยนี้ ยุคดาวเทียม หมาเลิกเห่า เครื่องบิน มาเห่า ดาวเทียวแล้วหรือค่ะ.....ทันสมัยดีค่ะ
13 สิงหาคม 2545 21:28 น. - comment id 66949
เจ้าโฮ่งเด๋วนี้ เค้าพัฒนาแย๊ววว
15 สิงหาคม 2545 17:52 น. - comment id 67386
..อ่ะนะ.. ชั่งเปรียบเทียบเสียจริง ๆ
15 สิงหาคม 2545 18:15 น. - comment id 67399
เดี๋ยวนะคะ เพื่อน หรือ ตัวคุณเองค่ะ เหอ ๆ ขอแซวหน่อยนะคะ อิ อิ...