แก่งเอ๋ย แก่งโสภา ชื่นอุรา ครายลแก่ง น้ำแรงไหล เร้นกายซ่อน นอนในดง แดนพงไพร หมู่แมกไม้ สายธารา ในป่าฝน เยือกและเย็น เป็นสนุก สุขที่สุด ว่ายดำผุด ดุจระบำ ลำน้ำหล่น แก่งโสภา คราโสภี ศรีโสภณ เมื่อปลายฝน ต้นลมหนาว คราวเยือนเอย ฯ
13 สิงหาคม 2545 17:39 น. - comment id 66905
แก่งเอ๋ย แก่งโสภา ใครเขาว่า โสภา คราน้ำไหล แม้ได้ไป นอนในดง แดนพงไพร ท่ามกลางไม้ สายนที ที่รินเอื่อย อาทิตย์เรื่อย ระยิบรับ กับผิวน้ำ ครั้นเย็นย่ำ เล่นระบำ กลางน้ำใส คงฉ่ำใจ ในอุรา กว่าทุกวัน ให้หมายมั่น สักว่าว่า ได้มาเยือนฯ
13 สิงหาคม 2545 21:05 น. - comment id 66943
ไพเราะ จริงๆค่ะ อาจารย์ มองเห็นภาพ อันสวยงาม ของธรรมชาติ เลยค่ะ
13 สิงหาคม 2545 23:17 น. - comment id 66980
แก่งเอ๋ย..เจ้าแก่งโสภา เคยหัวปัก ถลาลงน้ำใส มาเยือนยลแทบสิ้นลมหายใจ หัวติดห่วงยางแกะไม่ได้..อายจังเลย base on true story ^-^
14 สิงหาคม 2545 01:21 น. - comment id 67038
ไปกะฉาวๆ มาอีกแย้ว... อิจฉาจัง
14 สิงหาคม 2545 19:19 น. - comment id 67169
^*^ ^*^ ^*^ ฉาวๆที่ไหนน๊า ^*^ ......................
16 สิงหาคม 2545 08:54 น. - comment id 67550
*^___^*