เคยยืนหยัด สู้ฝืน ยืนต้นใหญ่ แผ่กิ่งใบ แกร่งกล้า ท้าลมฝน ล่วงร้อนหนาว ผ่านเวลา ได้มาจน ออกดอกผล ไว้สืบพันธ์ กันต่อไป ออกดอกมา ได้ผล จนเมล็ด ได้สรรพเสร็จ ร่วงหล่น บนดินไหว แทงรากงอก ออกกำเนิด เกิดกิ่งใบ เป็นลูกไม้ ของต้นใหญ่ ใกล้โรยรา ล่วงเลยลับ ผ่านผัน เป็นกาลมาก เจ้าฝังราก เริ่มใหญ่ กิ่งใบหนา ขึ้นทดแทน ไม้แก่เก่า เจ้าแทนมา ควรรู้ค่า ไม้เก่า ที่แก่ กัน บางไม้แก่ ลูกไม้ หล่นไกลต้น ต่างห่างหน ทางเห็น เป็นสุขสันต์ ไร้ทายาท พันธุ์ไม้ อยู่ใกล้กัน เพียงผ่านวัน ยืนต้นเดี่ยว อย่างเดียวดาย
10 สิงหาคม 2545 22:21 น. - comment id 66430
ไม้ต้นใหญ่มีลูกหล่นไกลต้น ไม้มากล้นมีลูกหล่นใกล้ใกล้ ไม้ต้นนี้มีลูกหล่นห่างไกล ไม้ต้นไหนก็อยากเห็นลูกเติบโต
11 สิงหาคม 2545 01:57 น. - comment id 66457
เพราะดีจ้า... ชอบจัง
11 สิงหาคม 2545 07:49 น. - comment id 66476
มองเห็นภาพเวลากำลังเดินอยู่ในป่าเพียงลำพังมีเพียงต้นไม้เป็นเพื่อน..คิดถึงต้นไม้ทุกๆต้น
11 สิงหาคม 2545 13:22 น. - comment id 66510
ต้นไม้ใหญ่อยู่ได้ยั้งป่าอยู่ ลูกไม้สู้เด้งดอนซอนไปไหน ปล่อยให้ไม้ใหญ่เก่าแก่เดียวดาย ฤาลูกไม้มิคิดกลายเป็นใหญ่ยืน .. จ้า windsaint ... ขอบคุณค่ะ พี่เก๋ คุณนกน้ำ .... ไม้เก่า..ที่แก่เกิน เปรียบเหมือนพ่อแม่ของพวกเราน่ะคะ เมื่อปีที่แล้ว ได้มีโอกาสไปที่บ้านพักคนชราบางแค ..รู้สึกสะท้อนใจมากมาย บทกวีนี้เขียนไปตั้งนานแล้ว เห็นว่าใกล้วันแม่ เผื่อจะโดนใจใครบ้างค่ะ
11 สิงหาคม 2545 18:59 น. - comment id 66559
ซาบซื้อจริงๆๆๆๆๆน่ะ
12 สิงหาคม 2545 08:22 น. - comment id 66633
ว๊ากๆๆๆ เจ้าไอซ์ จะซื้อเลยเหรออออ