ในนาม...ของความฝัน ฉันจะกอบ เก็บคืนวัน อันหอมหวาน จากนิทรา ฟากฟ้า ดาราธาร จากขอบห้วง นรกานต์ มาสานเรียง ในนาม...ของความรัก ท่วงทำนอง จะร้องทัก ทุกสายเสียง ทุกอารมณ์ จะสมยอม อย่างพร้อมเพรียง ทุกคำร้อง จะร้อยเรียง และเรียงราย ในนาม...ของความจริง ฉันจะทิ้ง ทุกทุกสิ่ง ที่โหดร้าย เก็บความจริง ที่โบยโบก แต่โลกนิยาย ประสานเป็น เสียงง่ายง่าย ที่งดงาม ในนาม...ของความคิด เสียงดนตรี แห่งชีวิต จะหวานหวาม สมบูรณ์พร้อม ทุกความหมาย ในนิยาม เกินคำตอบ ของคำถาม จะคำนวณ ลำนำนี้ เป็นของเธอ โลกที่รัก ในนามของ การผ่อนพัก ที่ครบถ้วน จงหลับใหล ในลำนำ ที่นุ่มนวล ก่อนบทเพลง ที่คร่ำครวญ จะครืนคราง
10 สิงหาคม 2545 09:09 น. - comment id 66276
สมกับเป็น ตะวัน จริงๆจ่ะ เพราะคอยปกปัก และให้ความอบอุ่นแก่โลก เสมอมา หากโลกนี้ขาดตะวัน ก็ต้องพลันสิ้นสุดทุกชีวิตกันแน่นอน (อุ๊ย ! วันนี้ทำตัวเป็นเรื่องเป็นราว)
10 สิงหาคม 2545 09:12 น. - comment id 66278
อยากออกจากความฝัน ออกจากโลกแห่งความเป็นจริง แต่คงทำไม่ได้ ขอบคุณสำหรับกลอนปลอบใจ คงต้องสสู้ต่อไปกับชีวิต
10 สิงหาคม 2545 11:06 น. - comment id 66292
ตะวันอ่อนล้าเฉพาะกลางคืนเท่านั้นล่ะ พอเช้าวันใหม่ ตะวันก็จะกลับมาสดใสเหมือนดังเดิม สู้เค้าตะวัน
10 สิงหาคม 2545 15:13 น. - comment id 66351
ไปอ่าน ข้อความที่เขียนถึงไอนไสตน์มา .. ไม่รู้ทำไมมันสะกิดได้ความเป็นคนขวางโลก ( ของคนอื่น ) ไม่มีอะไรนอกจากคำว่า หวังดีเสมอ
10 สิงหาคม 2545 15:48 น. - comment id 66368
มาในนามของเพื่อนครับ
11 สิงหาคม 2545 06:21 น. - comment id 66472
....... ในนามของ....เพื่อน เข้ามาเยือนด้วยหวังดี ยิ้มรับกับชีวี ทำฝันที่มี.....ให้กลายเป็นจริง @^_^@
17 สิงหาคม 2545 19:11 น. - comment id 68034
ไม่ได้พบกับกลอนแบบนี้มานาน .... ยังไพเราะเหมือนเดิม
29 สิงหาคม 2545 00:38 น. - comment id 71155
คิดถึงกลอนของตะวันนะ