สายลม พัดมาให้ใจชื้น กลิ่นไอดินโชยมากลืนกับเม็ดฝน กางแขนกางขา ออกไปโอบความมืดมน เริงน้ำตาอยู่บนความร้าวรน อย่างจนหนทาง ดาวดับ หัวใจอยากหลับความฝัน ปิดใจพร้อมจันทร์ ที่โดนหมอกเมฆบังจนหายห่าง ล้มตัวลงนอน กอดความอุ่นอ่อน อันเบาบาง เดียวดายบนหนทาง กับความรักกลิ่นจาง จาง ที่ปลายใจ
.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+. 9 ส.ค. 2545 17:30 น. - ID 20232 
589
2
0
9 สิงหาคม 2545 18:53 น. - comment id 66168
อึ๋ย...กลอนเพราะอ่ะ ขนลุกอีกแล้ว เหอๆ
9 สิงหาคม 2545 20:01 น. - comment id 66181
ขอบคุณพี่หวานจ้า คิดถึงจัง
9 สิงหาคม 2545 21:44 น. - comment id 66198
หน้าส่วนตัว
อะ อ่านแล้วได้อารมณ์จัง อยากเก็บ ความรู้สึกที่เรียกว่าอารมณ์ ไปเขียนบ้าง
จัง
หน้าม้าเสมอต้นเสมอปลาย
9 สิงหาคม 2545 21:45 น. - comment id 66199
ต่อกันได้ลงตัวดีนะ
9 สิงหาคม 2545 22:57 น. - comment id 66223
มาอ่านอีกรอบ อยากจะบอกว่า น้องเก็ดพัฒนา เร็ว ไปป่าว 555
9 สิงหาคม 2545 23:56 น. - comment id 66232
ขอบคุณพี่ๆค๊า พัฒนาจริงเหยอ ?? ดีใจๆ อิอิ
10 สิงหาคม 2545 15:05 น. - comment id 66343
เพราะอ่ะ
10 สิงหาคม 2545 15:47 น. - comment id 66366
ขนาดจางๆยังหอมมาถึงนี้เลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
