๏ เสียงฟ้าคร่ำฟ้าครวญฟ้าหวนไห้ ซ้ำกระไรกันเล่าแก้วเจ้าเอ๋ย จึงร่ำโหยร่ำไห้ไม่เสบย ใครเขาเฉยเขาชังจึงคลั่งครวญ หลั่งสายฝนหล่นพรำระกำจิต ปานชีวิตวอดไปไม่คืนหวน จะยื้อยุดฉุดไฉนใจเรรวน ยึดไว้ป่วนแปลบป่นหลั่งชลนัยน์ หนามตำเจ็บทำเจ็บยอกเหน็บเนื้อ อย่างมีดเถือถางถากถั่งถากไถ ย่อมสร่างเจ็บซาเจ็บคลายเหน็บไป จะยึดไยยึดเจ็บเหน็บหน่วงมาน จึงปลอบฟ้าว่าช้ำระกำขื่น จะคลายคืนความสุขสนุกสนาน มีหรือทุกข์ขุกเข็ญเข่นชั่วกาล พายุผ่านพาชุ่มชอุ่มคืน ๚ ๛ .
วฤก 9 ส.ค. 2545 15:52 น. - ID 20224 
863
2
0
9 สิงหาคม 2545 17:32 น. - comment id 66157
ดี
9 สิงหาคม 2545 19:04 น. - comment id 66173
ยอมรับว่าหลงเสน่ห์ความร่ำรวยถ้อยคำของวฤกครับ
9 สิงหาคม 2545 19:06 น. - comment id 66174
ฟ้าร้องไห้เพราะช้ำระกำรัก ฟ้าอกหักช้ำใจจนเป็นแผล ฟ้าคร่ำครวญหวนไห้ใครเหลียวแล ฟ้ายอมแพ้มอบรักคืนให้เขาไป
9 สิงหาคม 2545 19:08 น. - comment id 66176
หนูแฟนพันธุ์แท้ของคุณหมอค่ะ @^_^@
9 สิงหาคม 2545 20:08 น. - comment id 66182
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ ขอแสดงความชื่นชมจ้า....^*^
10 สิงหาคม 2545 00:52 น. - comment id 66237
... จึงร่ำโหยร่ำไห้ไม่เสบย ใครเขาเฉยเขาชังจึงคลั่งครวญ ... That is true. When I care someone too much, I can be very crazy like the rain you depicted in your poem. For me to hold love with myself, it feels better than stop loving a special person. If I tried to stop it, it tortures my heart extreamly bad. I already tried, I could not stand it. So, I just let myself to love him.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
