แหวกว่าย วังวน แห่งคืนวัน ทนทุกข์-สุขสันต์ เวียนผันผ่าน เหน็ดเหนื่อย หนักหนา มาเนิ่นนาน ความไหวหวั่น ของวันวาน เฝ้าผลาญใจ ทุกความหวัง ฝังฝาก กับฟากฟ้า จึงมุ่งหน้า คว้าฝัน อันยิ่งใหญ่ ยังสานต่อ ก้าวต่อก้าว กี่ยาวไกล ยังเดินไป ไม่เคยพัก เลยสักครา .....รอยยิ้มของใครคนหนึ่ง..... ปลดภาระอันหนักอึ้งลงจากบ่า เปิดดวงใจ...ให้รับแสงแห่งศรัทธา เปิดดวงตา...ให้มองเห็นความเป็นไป ฉันจึงหยุดการแสวงหา หอบเอาใจอ่อนล้ามาเริ่มใหม่ โบยบิน เที่ยวท่อง ล่องลอยไกล ถักทอรุ้ง ด้วยสายใย ใจสองดวง ..........อิสระ............ ไร้พันธะ อุปสรรค อันหนักหน่วง ลืมบาดแผลแห่งความหลังสิ้นทั้งปวง นอนหลับฝันอยู่ในห้วง...แห่งความรัก
จันทราทิตย์ 9 ส.ค. 2545 14:36 น. - ID 20221 
261
1
0
9 สิงหาคม 2545 16:06 น. - comment id 66147
เคยแต่งไว้ลงจุลสารที่มหาลัย เป็นไงมั่งครับ
20 สิงหาคม 2545 18:01 น. - comment id 68646
it so good อันความรักเป็นสิ่งที่ดีงาม อยากจะถามความรักไม่ใช่หรือ ที่กรีดแผลซํ้าที่เดิม..... เปรียบมันคือดวงดาวที่ดับไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
