และแล้วความรักเราถึงคราวจบ ไม่ได้พบไม่เหมือนเดิมไม่เริ่มใหม่ หมดสิ้นแล้วความหวังกำลังใจ แม้แต่ความห่วงใยยังไม่มี และแล้วมันก็กลายเป็นความเศร้า เป็นความเหงาคลืบคลายมาแทนที่ ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความหวังดี ที่เธอมีให้ฉันเมื่อวันวาน และแล้วเธอก็ไปแสนไกลห่าง ไม่มีทางจะกลับมาสงสาร หากฉันพร่ำคร่ำครวญชวนรำคาญ อีกไม่นานฉันคงแพ้แย่คนเดียว และแล้วฉันต้องช้ำซ้ำอีกหน จำต้องทนแม้ความหวังช่างริบหรี่ ไม่มีเธออีกต่อไปในวันนี้ และไม่มีคนใดให้ฉันรัก