พรานคือ... ผู้พรากและพรากจาก เพื่อนผู้ยากบากบั่นวันคืนคอย มองดินถวิลหล้าลอยเรือคลื่นคล้อย โคลงเคลงค่อยลอยเลเร่ร่อนไป พรานคือ... เพื่อนเตือนใจให้หวนกลับ ไม่อาจลับพับใจทนไม่ไหว ต้องทนต่อรอคลื่นเคลงบรรเลงให้ ส่งเรือไปให้ถึงฝั่งยังที่มา พรานทะเลเร่ไกลไฉนเล่า ยามเปลี่ยวเปล่าเขาขื่นกลืนน้ำตา ทะเลเงียบเปรียบรักร้างห่างกานดา วาดบนฟ้านึกหน้าแก้วตาพี่ พรานทะเลเร่ร่อนนอนหนาว ชินกลื่นคาวคบคลื่นชื่นชีวี ระลอกริ้วพลิ้วกระหวัดมัจฉามี ฝากชีพพลีเพื่อค่าคนผจญทะเล.
5 สิงหาคม 2545 16:57 น. - comment id 65199
^*^*^*^*เก่งจังเลยจ้า...
5 สิงหาคม 2545 22:13 น. - comment id 65258
^_^
6 สิงหาคม 2545 02:13 น. - comment id 65336
มาชื่นชมจ้า......
6 สิงหาคม 2545 05:15 น. - comment id 65360
ชอบทะเลกับชีวิตริมหาด
6 สิงหาคม 2545 08:33 น. - comment id 65380
ชอบจัง มุมมองแปลก ๆ ไม่เหมือนใครดี
6 สิงหาคม 2545 10:28 น. - comment id 65405
ขอบคุณค่ะทุกท่านที่ให้กำลังใจ^_^