เพ้อฝัน

อย่าสร้างฝันอย่างเลื่อนลอยด้วยถ้อยคำ
อย่ามาย้ำความความอาทรอย่างอ่อนหวาน
เหมือนต้องฝังอยู่ในฝัน...ตลอดกาล
จึงจะผันความต้องการ...ให้เป็นจริง
ปราสาททรายจับต้องได้ยังสิ้นสูญ
ความเกื้อกูลจากลมปากไม่ยากยิ่ง
คงทิ้งง่ายกว่าลบทรายในความจริง
มันคงกลิ้งเกลื่อนไปไม่แน่นอน
ยึดคำพูดล่องลอยวนของคนฝัน
ที่เฝ้าปั้นให้เคลิ้มไหวไว้หลอกหลอน
คงอ่อนใจกับวันใกล้ให้บั่นทอน
ใครจะย้อนคืนเวลามาให้กัน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ละอองน้ำ 5 ส.ค. 2545 10:31 น. - ID 19935

732

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/19935 ที่มา: - , ละอองน้ำ

comments powered by Disqus

วรศรี.

5 สิงหาคม 2545 10:51 น. - comment id 65115

คำพูดคนจนใจที่จะไปเชื่อ
ฟังจนเบื่อชินชามาหนาหู
สู้กระทำไม่ได้น่าลองดู
ละอองน้ำฤาจะบู้สู้ต่อไป.......นะจ๊ะ

ติตรากร

5 สิงหาคม 2545 11:14 น. - comment id 65118
```
กินใจ  เกินบรรยายครับ....
```
cool hearted

5 สิงหาคม 2545 11:52 น. - comment id 65133
```
เห็นด้วย

อย่างยิ่ง
```
ตฤณ

5 สิงหาคม 2545 15:04 น. - comment id 65180
```
ค่ะ เกินคำพูดจริงๆๆ
```

หว่ออ้ายหนี่ หนี่หว่ออ่าย

5 สิงหาคม 2545 22:49 น. - comment id 65281

จริงครับ คำพูดอ่อนหวานมากขนาดไหน ถ้าใช้แต่คำพูดพูด ไปก็เท่านั้น ครับ ถ้าการกระทำไม่ใช่อย่างที่พูดไป
เพราะฉะนั้นการกระทำต้องตรงกับใจครับ ไม่ว่าแต่จะพูด เฉยเฉย แต่ไม่ทำ    ....จบ เอย