จำ..

zonkung

เพราะเจ็บจำฝันร้ายในรักร้าว
น้ำตาพราวด้วยใครที่หลีกหนี
ครั้นหนึ่งเธอออดอ้อนจะภักดี
เธอมาบอกทั้งชีวีมีเพียงเรา
ในค่ำคืนหวานซึ้งยังจำได้
เธอแนบกายใกล้ชิดใจกระเส่า
เธอกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบา
ทั้งมัวเมาลุ่มหลงเธอหมดใจ
เพราะเจ็บจำฝังลึกไปทั้งจิต
เมื่อถึงคราวเธอคิดคืนมาใหม่
ด้วยรู้แล้วเธอไม่ได้มาอย่างจริงใจ
ด้วยรู้ถึงความในฉันจึงไม่ลนลาน
อย่ามาถามรสรักหวานครั้งคราวนั้น
อย่ามาทำให้ใจฉันต้องรอนล้า
เมื่อรู้ซึ้งแล้วรสชาติเจ็บของน้ำตา
เมื่อรู้แล้วจึงไม่บ้าเดินกลับไป				
comments powered by Disqus
  • พนาไพร

    4 สิงหาคม 2545 02:23 น. - comment id 64905

    มาร่วมจารึก
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    4 สิงหาคม 2545 03:34 น. - comment id 64933

    เธอกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบา
    
    จักกะจี๋จัง.... อิอิ
  • โคลอน

    4 สิงหาคม 2545 19:05 น. - comment id 65014

    จำในสิ่งที่ควรจำ...ดีจ๊ะ
  • ผู้หญิงสีม่วง

    8 สิงหาคม 2545 23:55 น. - comment id 66028

    ==== > เธอแนบกายใกล้ชิดใจกระเส่า
  • ละอองน้ำ

    12 สิงหาคม 2545 11:50 น. - comment id 66654

    กบว. ให้ผ่านมาได้ไงเนี่ย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน