สองเท้าที่ไม่กล้าก้าวย่าง ทำให้ความอ้างว้างมันกลั่นแกล้ง หัวใจที่ไม่กล้าออกไปเผชิญลมแรง จึงเจ็บปวดกับการเปลี่ยนแปลงจนร้าวราน กับอีกสองมือที่ไม่กล้าเอื้อมคว้า ภาพเธอที่ไกลสุดตาจึงคืนมาแค่ความร้าวฉาน รอยความหม่นไหม้ ที่เธอเป็นผู้จุดไฟ ให้ทรมาน จึงเป็นรอยแผลเป็นจากวันวานที่เวลาซึ่งเลยผ่านไม่อาจลบเลือน
ยังแคร์ 3 ส.ค. 2545 12:27 น. - ID 19852 
880
8
0
3 สิงหาคม 2545 12:29 น. - comment id 64724
เย้ๆๆๆ ชอบอ่ะ เหอๆ อิอิ มาชม กันเอง อิอิ ^___^
3 สิงหาคม 2545 12:34 น. - comment id 64725
งี้ ต้องทาฮีรูดอย
3 สิงหาคม 2545 12:45 น. - comment id 64726
เข้ามาเป็นหน้าม้าฮะ
3 สิงหาคม 2545 12:46 น. - comment id 64727
มาเป็นหน้าม้าให้ตัวเอง เอิ๊กๆๆ
3 สิงหาคม 2545 12:54 น. - comment id 64728
ด้วยคน กลอน เศร้าบาดลึก ดีนะน้อง อิอิ
3 สิงหาคม 2545 13:27 น. - comment id 64733
เหอเหอ เพราะดีจ้า
3 สิงหาคม 2545 13:31 น. - comment id 64736
ชอบๆๆๆๆ
3 สิงหาคม 2545 22:32 น. - comment id 64855
เป็นกำลังใจให้จ๊ะ
3 สิงหาคม 2545 23:04 น. - comment id 64872
ชอบบทนี้มาก..มาก เลย
4 สิงหาคม 2545 01:21 น. - comment id 64888
มาตามหายังแคร์อะจ้า.... ตามมาขอบคุณจ้า..... แล้วพี่จะส่งกลับไปให้ที่ไหนหว่า.....
4 สิงหาคม 2545 12:33 น. - comment id 64973
แห่ะ ลืมส่งที่อยู่ให้พี่เก๋ ^^ เด๋วพบกันใน msn นะคะ
5 สิงหาคม 2545 14:55 น. - comment id 65172
ลืมยากอ่ะจิคะ ทั้งที่อยากลืม
6 สิงหาคม 2545 18:20 น. - comment id 65464
^*%^*^ตามมาแอบอ่านจ้า...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
