เคยไปแม่ฮ่องสอนกันมั้ย ผ่านกี่โค้งเสี่ยงตายกันทั้งนั้น เค้าร่ำลือว่ามีโค้งอยู่เป็นพัน มันลำบากขนาดนั้นดูหวั่นใจ แต่เชื่อไหมเล่า บนเส้นทางทอดยาวเขาลือให้ ยังไม่เท่าเส้นทางของหัวใจ ที่พ้นโค้งสุดท้ายมาเนิ่นนาน ในชีวิตสาวแก่แลไม่เห็น ไหนจุดหมาย...มันยากเย็นเป็นแค่ฝัน ฉันผ่านมากี่โค้งแล้วแห้วทุกวัน ยืนชะเง้อมองอย่างนั้นด้วยหวั่นใจ พ้นไปแล้วนะโค้งตรงท้ายสุด ไม่มีใครสะดุดมาหมั้นหมาย ไม่มีใครแว้บปิ๊งพักพิงใจ ไม่มีใครรับไปสู่ปลายทาง ฉันยืนโบกรถอยู่ทางตรง โค้งสุดท้ายยังคงอยู่ห่างๆ ได้แต่ยืนฉีกยิ้มอยู่ริมทาง หวังลึกๆไว้บ้างคงจะมี บนถนนที่ทอดยาว...ของสาวแก่ ใครหนอจะมาเหลียวแล...คนปูนนี้ เดินไปนอนกลางถนนดูซักที ให้ใครเหยียบตายตรงนี้....ก็ช่างมัน
1 สิงหาคม 2545 12:12 น. - comment id 64294
อืมมมมม แนวคิดดีจังเลยค่ะ
1 สิงหาคม 2545 16:36 น. - comment id 64337
ฉันผ่านมากี่โค้งแล้วแห้วทุกวัน ชอบอันนี้อ่ะ อิอิ
1 สิงหาคม 2545 19:04 น. - comment id 64372
@__แหวกแนวน่าดูเลยคนอาไรเนี้ย.... ......เก่งจัง..
1 สิงหาคม 2545 21:56 น. - comment id 64420
อิอิ...คนอะไรช่างคิดเนอะ
5 สิงหาคม 2545 01:20 น. - comment id 65056
ยอมรับในความคิด และ มุมมอง ที่น่าสนใจค่ะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ
5 สิงหาคม 2545 17:54 น. - comment id 65203
อ่านแล้วอมยิ้ม ทุกทีเลย กลอนของคุณ ชอบๆ
8 สิงหาคม 2545 20:15 น. - comment id 65961
อีกแล้ว พ่อคนนี้ ขำอะ
8 สิงหาคม 2545 21:16 น. - comment id 65991
กลอนของเธอเราอ่านทีไรก็รู้สึกดี เวลาที่เราเปลี่ยวเปล่าและเหงาหงอย ยามที่เราสุขทุกข์ขอเพียงกลอน เพียงบทกลอนของเธอเพียงผู้เดียว รู้มั๊ยกลอนของเธอเหมือนมีมนต์ เพียงได้อ่านเพียงครั้งก็หวั่นไหว จะติดตามผลงานเธอต่อไป เขียนออกมาไวไวนะคนดี