บนถนนของคนอ้างว้าง มีเพียงใบไม้ที่ร่วงโรยไปตามทาง..กับดอกหญ้า เส้นทางสู่หัวใจ..ใครบางคน..อาจดูวกวนสับสน..จนห่างไกลลับตา แต่ฉันยังคงมุ่งมั่น..ไขว่คว้า..เพราะหวังเพียงว่า..จะไปให้ถึงสักวัน ถึงแม้จะต้องเดินอย่างเดียวดาย เหมือนคนหัวใจร้างไร้..ที่คอยวิ่งไล่ตามฝัน ขอเพียงหนทางข้างหน้ามีเธอ..ฉันจะไม่พลั้งเผลอ... ...แม้ต้องพบเจออุปสรรคมากมายร้อยพัน เพราะรักที่มีให้เธอนั้น..คอยเป็นแรงผลักดัน..ไม่ให้ฉันหวั่นใจ อาจมีบ้าง..บางครั้งที่ดูท้อแท้ เหมือนหัวใจอ่อนแอ..เริ่มปรวนแปร..หวั่นไหว แต่อยากให้เธอเชื่อกัน..ว่าฉันยังคงมั่น..ไม่มีวันเปลี่ยนไป เพราะเธอคือคนที่มีความหมาย..ปลายทางหัวใจ..ของฉันคือ..เธอ
29 กรกฎาคม 2545 19:29 น. - comment id 63683
อา...นึกถึงเพลงพี่ปั่น... ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไหร่ เพราะมันดูแสนจะยาวไกล...ไกลสักเพียงไหน ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไหร่ ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป... ลืมซะแล้ววว แป่ววว...
29 กรกฎาคม 2545 20:10 น. - comment id 63702
มาช่วยลุ้นให้ถึงปลายทางเร็วๆ นะคะ *^___^*
30 กรกฎาคม 2545 19:47 น. - comment id 63967
ระหว่างทาง อาจรกร้างเปลี่ยวเหงา อาจท้อใจบ้างเป็นครั้งคราว อาจเหน็บหนาวทรมาณ อดทนสู้ต่อ ดับความท้อความฟุ้งซ่าน ก้าวต่อไปให้มันผ่าน ปลายทางนั้นมีคนรอ
31 กรกฎาคม 2545 02:12 น. - comment id 64036
พี่เก๋มาเป็นกำลังใจให้จ้า.........
7 สิงหาคม 2545 01:03 น. - comment id 65584
อืม ท่าทางน้องกาดาษกำลังมีความรักแฮะ ขอให้สมหวังในรักนะ เป็นกำลังใจให้ครับ