เธอ.... ในค่ำคืนที่ดาวเหงา สายลมเศร้า...กระซิบรักกับใบไม้ เขียนจดหมายถึงเธอ บอกฝากว่าอยากเจอ เธอคิดถึงฉันบ้างหรือไม่ แล้วรู้บ้างไหม หัวใจใครจะขาดรอน ก้าวห่าง หนทางไกล ก็รู้ว่าใจ เธอคงไม่เหมือนก่อน ใจนะใจ.....ก็ได้เพียงอาวรณ์ เมื่อรักเธอซ้อน ซ่อนใครในดวงตา ที่ฉันเขียนถึงเธอ อาจใช่...เพราะใจเผลอ แต่อยากให้เธอรู้ว่า ฉันมีเธอเสมอมา ฉันรักเธอคนเดียว ในค่ำคืนที่ฟ้าเศร้า ใครจะรู้ว่าฉันเหงา ...เปล่าเปลี่ยว... ใจเอยใจ...ไยดั่งพระจันทรเสี้ยว หมองโค้งวงเรียว...เกี่ยวฟ้า ว้าเหว่......ลำพัง
29 กรกฎาคม 2545 19:47 น. - comment id 63688
ชอบบทท้ายมากเลยค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบจัง พระจันทร์เสี้ยว เกี่ยวฟ้า ว้าเหว่
30 กรกฎาคม 2545 14:34 น. - comment id 63906
ฉัน... กับคืนวันที่เปลี่ยวเหงา ลมพัดสบัดใบ ใต้แสงดาว ฉันจึงฝากกลอนเศร้า...คิดถึงเธอ ฉัน... กับค่ำคืนที่เหว่ว้า ฝนพรำฉ่ำรัก เป็นน้ำตา ฉันฝากกระซิบบอกฟ้า...คิดถึงเธอ ฉัน... กับคืนวันที่ร้างไร้ ลมพริ้วปลิวพัดสบัดใบ ฉันจึงฝากหัวใจ...คิดถึงเธอ ฉัน... กับค่ำคืนที่ลึกร้าว เปล่าเปลี่ยวเดียวดายใต้แสงดาว ฉันบอกเธอได้หรือเปล่า...ฉันรักเธอ
31 กรกฎาคม 2545 02:14 น. - comment id 64037
เป็นบทกวีที่เพราะดีจัง......