ในฉากชีวิตของเธอกับเขา ฉันเป็นเพียงเงาที่เข้ามาแอบแฝง ไม่มีอะไรข้องเกี่ยวผูกพัน...ไม่ใช่ตัวละครสำคัญในการแสดง มีเพียงบทบาทสำคัญที่ต้องเสแสร้ง...คือเก็บงำสายตาแห่งความไร้แล้งตอนเธอมองมา ฉันเองก็ไม่รู้จักคนนั้น แต่รู้ว่าเขาคงเป็นคนสำคัญ...คนที่เธอผูกพัน ห่วงหา มองเธอกี่ครั้ง...ก็ยังเห็นภาพของเขาฝังอยู่ในแววตา ฉันเลยจำต้องเดินจากมา...เพื่อรักษาความปวดปร่าในใจ แต่แล้ววันนี้...เรื่องราวกลับไม่จบดีอย่างที่หวัง ระหว่างเธอกับเขาก็พัง...ไม่มีทางกลับเป็นอย่างเดิมได้ เธอก็มีบาดแผล...ส่วนเขาก็บอบช้ำย่ำแย่เจ็บร้าวในใจ แล้วต่างคนก็ต่างไป...ทิ้งเอาไว้เพียงฉากความหลังที่ร้าวราน วันหนึ่งเขาเดินผ่านมา ความบังเอิญทำให้ฉันรู้ว่า...เขาคือคนนั้น ได้ฟังเรื่องเล่าความเจ็บร้าวของเขาในวันวาน ความผูกพันยาวนาน...กับความรักที่เคยผ่านของคนสองคน ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน ข้างในตัวฉันมันคงวุ่นวายสับสน เอาความเศร้าของเขา...กับความรู้สึกรอนร้าวของตัวเองมาปะปน เลยเข้าใจความรู้สึกหมองหม่นที่เขาได้รับจนจับใจ แต่ฉันเองก็เป็นแค่เงา ล่องลอยอยู่ในความบางเบา..คงบรรเทาความเหงาเศร้าให้ใครไม่ได้ มีเพียงเศษเสี้ยวของอารมณ์...และส่วนร่วมของความขื่นขมในใจ กับอีกหนึ่งเยื่อใยที่ให้...เมื่อรู้ว่าเขาคือใครอีกคนที่รักเธอ
monki 27 ก.ค. 2545 23:25 น. - ID 19436 
874
1
0
27 กรกฎาคม 2545 23:47 น. - comment id 63226
เงาที่เหงาๆอย่างเธอน่าเศร้าจังเลย ....ทำยังไงให้เธอหายดีได้น้า เลิกเป็นเงาแล้วกลับมาเป็นตัวของตัวเองซะที แวะมาบ่นงึมงำอยู่คนเดียว.....................
28 กรกฎาคม 2545 00:50 น. - comment id 63263
โอ้โห กลอน38 อื้มชอบมากครับ ยาวยาวซะใจในรสชาติ
28 กรกฎาคม 2545 15:59 น. - comment id 63368
เพราะมากเลยจ๊ะ แม่สาวเงา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
