**กว่าจะเป็นราวป่าใต้ฟ้ากว้าง กว่าจะสร้างธารใสใบไม้สวย กี่วันคืนตื่นตาค่าอำนวย กี่ฝนช่วยชำแรกแทรกผืนดิน **วันที่ป่าเป็นป่าใต้ฟ้าอุ่น ป่าช่วยหนุนสัตว์ไว้ได้เป็นสิน สัตว์มีป่าอาศัยได้หากิน ป่าไม่สิ้นหมดม้วยด้วยสัตว์ยัง **เป็นตำนานพันธะธรรมชาติ ช่วยสืบศาสตร์พันธุ์ไม้ให้สะพรั่ง สิ่งสัตว์กินถมถ่ายแม้ใบบัง ก็อาจตั้งแตกช่อรอผลิบาน **ป่ามีเสื้อเอื้อป่าคอยอารักษ์ เขี้ยวเล็บป่าจะพิทักษ์จนลูกหลาน ถึงหากแม้นมีใครไปรุกราน คงต้องผ่านเรื่องราวคราวเลือดแดง **เสียดายวันเวลาคณานับ ป่าชุ่มกลับกลายชื้นเป็นขื่นแห้ง สมดุลพืชพันธุ์ป่าก็ราแรง แผ่นดินแล้งเสือยิ่งลับยากกลับคืน **ล่าล้างเสือเพื่อใครแล้วใครได้ โค่นตัดไม้ต่อไปใครสะอื้น จะสืบสานตำนานใดในเสียงปืน ที่หยิบยื่นผืนดินแล้งสู่แหล่งไทย.....^-^
27 กรกฎาคม 2545 21:10 น. - comment id 63150
ยอดเยี่ยมมากครับ *^___^*
27 กรกฎาคม 2545 21:45 น. - comment id 63171
ตามอาจารย์ ณธีร์ ที่เคารพ มาชื่นชม กลอนไพเราะค่ะ
27 กรกฎาคม 2545 23:15 น. - comment id 63208
เหมาะสมแล้วครับ
28 กรกฎาคม 2545 07:04 น. - comment id 63309
ยกนิ้วโป้งให้ 2 นิ้วเลยค่ะ
28 กรกฎาคม 2545 12:09 น. - comment id 63343
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากค่ะ *-*