จากชีวิต ผู้หนึ่ง ซึ่งร่อนเร่ และหันเห อยู่กลางป่า พนาสิน ไร้คนเอื้อ อาทร นอนกลางดิน ในชีวิน ที่ร่อนเร่ พเนจร จึงเกิดคำ นามนี้ ที่ฝันใฝ่ วเนจร ผู้ก้าวไกล ในสิงขร นามปากกา ของข้าน้อย เมื่อกาลก่อน เขียนบทกลอน บทความ ตามกันมา เมื่อเวลา ผันไป ใช่คงมั่น โอ้นามนั้น จะเก่า เกินไปหนา จึงคิดเปลี่ยน ไปเป็น เช่นวนา หมายถึงป่า กว้างไกล โอ้ไพรพง ความรู้สึก ต่อพงไพร ที่ใฝ่ฝัน พนาวัน พรานไพร ที่ไหลหลง นามปากกา คงไว้ ใฝ่บรรจง มาจบลง ที่วนา วเนจร
วนา 24 ก.ค. 2545 00:02 น. - ID 19215 
908
1
0
24 กรกฎาคม 2545 01:02 น. - comment id 62506
เพราะดีจังเลยจ้า.......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
