วับวาวราวแก้ว แวบแววแล้วไถล ร่วงหล่นวนไป กลไกหมุนเวียน วับ วับ ระยับแสง ดั่งแหล่งแรงเทียน ส่องทางพากเพียร เรียนรู้รับอรุณ ดอกหญ้าถามน้ำค้าง ใครเกื้อเจือจุน เป็นหยดน้ำอบอุ่น เป็นทุนนานาไพร น้ำค้างร้อง อ๋อ หมอกหนอก่อให้ เกิดเป็นเช่นใคร สดใสรับตะวัน น้ำค้างถามหมอก เธอบอกได้ไหม เธอเกิด ณ หนใด น้ำใสเจรจา ฉันมาจากบนนั่น เคียงตะวันคือฟ้า ค่ำคืนกลับมา สู่พสุธาแดนดิน หมอกจึงสงสัย ฟ้าไกลน่าถวิล กว้างขวางกว่าแดนดิน เจ้าเกิดถิ่นที่ใด ฟ้าไกลไขปัญหา ตัวข้ามิยิ่งใหญ่ เคยเป็นน้ำท่าชลาศัย ได้ไอแดดแผดเป็นเรา ฟ้า หันหา น้ำ ถามคำนะ โฉมเฉล้า ท่านเกิดเช่นไรเล่า ตอบเราท้าวความ ข้าเกิดจากสีเขียว เหลือนิดเดียว ณ เขตขาม ต้นไม้ใบเก่าเขาหยาม ตัดหามหมดไป หมดแล้วซึ่งต้นตอ ใครหนอจะเข้าใจ ธรรมชาติมีคุณปานใด รายต่อไปคือใครกัน .น้ำ ฟ้า หมอก น้ำค้าง?
9 กรกฎาคม 2545 20:26 น. - comment id 59881
นั่นซิคะ รายต่อไปคือใครกัน เป็นเรื่องน่าเศร้านะคะ
9 กรกฎาคม 2545 22:18 น. - comment id 59897
อืม...เหมือนเข้าคิวถูกเชือดเยย :p // มาอนุรักษณ์ธรรมชาติเอาไว้ให้อยู่กับโลกเรานานๆดีก่าเนาะ
9 กรกฎาคม 2545 23:02 น. - comment id 59920
อิจฉานิติจัง ที่มีอารมณืนั่งคิดนั่งเขียน ได้บ่อยๆ โชคดีแล้วน้องเอ๋ย ที่หาอะไรๆทำให้ตัวเองสุขใจตอนนี้พี่กำลังถูกงานมะรุมมะตุ้มอยู่เลย คิดถึง
9 กรกฎาคม 2545 23:29 น. - comment id 59931
(O^____^O)
10 กรกฎาคม 2545 01:17 น. - comment id 59948
ยอดเยี่ยมเลย....
10 กรกฎาคม 2545 08:26 น. - comment id 59972
คือความสัมพันธ์ ที่จะผันเปลี่ยนไป วันนี้หรือว่าวันไหน ฟ้าไม้น้ำต้องเกื้อกัน หากสิ่งใดขาดหาย ย่อมสลายสัมพันธื ย่อมร้ายได้ทั้งนั้น เปลี่ยนสร้างสรรค์เป็นทำลาย