หยาดหยดน้ำโปรยปรายมาจากฟ้ากว้าง กลบเลือนลางพรางตะวันอันเฉิดฉาย แผ่นดินชุ่มโอบอุ้มน้ำตามดินทราย มวลแมกไม้คลายเร้าร้อนตอนฝนพรำ จากป่าเหลืองแปรเปลี่ยนมาเป็นป่าเขียว เกิดกลมเกลียวเริ่มสมดุลจากบอบช้ำ พลิกฝันฟื้นคืนเรื่องราวคราวกระทำ ชื้นชื่นฉ่ำธรรมชาติวาดคืนมา แต่สายฝนเพียงเสี้ยวหนึ่งซึ่งโปรยปราย คงซึมทรายแทรกดินซ่านผ่านหินผา แล้วระเหยเหือดแห้งน้ำตามเวลา เกิดคุณค่าพริบตาเดียวก็หายไป แม้ไม่อาจบังคับฟ้าว่ากล่าวฝน ให้ร่วงหล่นตกบ่อยตามความอยากได้ แต่สามารถขบครุ่นคิดว่าจิตใจ อย่าตัดไม้ทำลายป่ากว่านี้เลย...
ปีกฟ้า 9 ต.ค. 2542 08:52 น. - ID 18 
1390
0
0
12 มีนาคม 2544 03:15 น. - comment id 519
รวมเล่ม ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
