ป่า

ปีกฟ้า

หยาดหยดน้ำโปรยปรายมาจากฟ้ากว้าง
กลบเลือนลางพรางตะวันอันเฉิดฉาย
แผ่นดินชุ่มโอบอุ้มน้ำตามดินทราย
มวลแมกไม้คลายเร้าร้อนตอนฝนพรำ
จากป่าเหลืองแปรเปลี่ยนมาเป็นป่าเขียว
เกิดกลมเกลียวเริ่มสมดุลจากบอบช้ำ
พลิกฝันฟื้นคืนเรื่องราวคราวกระทำ
ชื้นชื่นฉ่ำธรรมชาติวาดคืนมา
แต่สายฝนเพียงเสี้ยวหนึ่งซึ่งโปรยปราย
คงซึมทรายแทรกดินซ่านผ่านหินผา
แล้วระเหยเหือดแห้งน้ำตามเวลา
เกิดคุณค่าพริบตาเดียวก็หายไป
แม้ไม่อาจบังคับฟ้าว่ากล่าวฝน
ให้ร่วงหล่นตกบ่อยตามความอยากได้
แต่สามารถขบครุ่นคิดว่าจิตใจ
อย่าตัดไม้ทำลายป่ากว่านี้เลย...				
comments powered by Disqus
  • ภีม

    12 มีนาคม 2544 03:15 น. - comment id 519

    รวมเล่ม ๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน