ทุกครั้งที่ได้รับรู้ ว่าเธอกำลังอยู่ในความทุกข์หงอยเหงา อยากไปอยู่ข้างๆเธอเพื่อปลอบใจเบาเบา และอยากบอกเธอให้เข้าใจ ว่าฉันห่วงใย แม้ไกลกัน จะให้ฉันมีรอยยิ้มเป็นสุข ในขณะที่เธอเป็นทุกข์คงไม่ได้ แล้วยิ่งเวลานี้ระยะทางของเราที่ห่างไกล สิ่งที่ฉันทำได้คือเพียงภาวนาให้ความทุกข์หายไปจากใจเธอ เธอยังมีฉันอยู่รู้ใช่หรือป่าว หากความเงียบเหงาทำให้เธอต้องเศร้าอยู่เสมอ ขอรับรู้ว่ายังมีฉันคอยปลอบใจและรับฟังเธอ แม้ไม่พบหรือเจอะเจอกำลังใจที่ให้เธอ ... ยังมี แม้ว่าระหว่างเราอาจหลงเหลือแค่ความผูกพัน แต่สิ่งใดใดที่ฉันทำนั้น ยืนยันความรู้สึกลึกมั่น ... ที่นี่ ที่จะยังรอคอย และส่งใจให้เธอจากตรงนี้ อยากให้เธอพบเจอแต่สิ่งที่ดี แม้ไม่มีฉันความรู้สึกที่มีให้กัน คงเดิม
6 กรกฎาคม 2545 23:08 น. - comment id 59275
กลอนพี่ปอนด์น่ารักเหมือนเคยค่ะสู้สู้ค่ะพี่ขา
7 กรกฎาคม 2545 02:09 น. - comment id 59305
ไม่เหงาอย่างเดียวนะปอนด์.... เศร้าด้วย...
8 กรกฎาคม 2545 03:35 น. - comment id 59454
เราชอบกลอนของเธอเกือบทุกกลอนเลยน่ะ เก่งมากๆเลย ปรบมือให้ แปะ! แปะ!
9 กรกฎาคม 2545 08:02 น. - comment id 59771
เหงานิดหน่อย แฝงเศร้านิดนิด เพราะดีจ๊ะ
10 กรกฎาคม 2545 09:13 น. - comment id 59994
ถึงห่างไกล กำลังใจส่งให้เสมอ แม้ว่าห่างเกินจะพบเจอ ขอให้รับรู้ว่าเธอคือหนึ่งเพียงในฝัน
12 กรกฎาคม 2545 08:12 น. - comment id 60435
เพราะดีจัง
18 กรกฎาคม 2545 13:55 น. - comment id 61531
วันนึง.. ที่เค้ารับรู้เรื่องราวทั้งหมดของปอนด์ เราเชื่อว่า .. เค้าจะเข้าใจ หัวใจของปอนด์มากกว่าที่เคยเข้าใจ .. และเชื่อว่า .. เค้าจะยิ่งซึ้งกับสิ่งที่ปอนด์มีให้เค้า.. ..อย่างที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด ..เราเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ เข้มแข็งนะปอนด์