นั่งมองเม็ดฝนบนฟ้ากว้าง หนาวลึกบนเส้นทางที่คว้างไหว ไม่มีแดดอุ่น ไม่มีคุณ ไม่มีใคร มีเพียงหัวใจที่เริ่มจะอ่อนไหวลงทุกที...
3 กรกฎาคม 2545 23:04 น. - comment id 58701
มอบหัวใจอ้อนอ้อนดวงอ่อนหวาน เด็ดดอกไม้บานพราววางแทบเท้าลบสับสน มอบให้คะน้าคนดีงามกมล ทุกแห่งหนตามติดเป็นเพื่อนใจ มีดวงใจไทยโพเอมทุกดวงคอยตามติด นะมิ่งมิตรอย่าเศร้าแค่อ่อนไหว ทิวาวันทุกราตรีมีคนรักคนเข้าใจ ทุกข์ผ่านไปเชิดหน้าท้าตะวันรอฝันดีที่เป็นจริงที่งดงาม.. ตามมารัก..มาให้กำลังใจค่ะ..ไม่อยากให้หายไปไหนนานนะคะคนดี..
3 กรกฎาคม 2545 23:38 น. - comment id 58702
อย่างนี้พี่คะน้าก็ต้องอ่อนไหวเกือบทุกวันสิค่ะ เพราะช่วงนี้ฝนตกบ่อย ๆ แฮะๆๆ
4 กรกฎาคม 2545 00:21 น. - comment id 58716
เป็งคนอ่อนไหวเหมือนกันค่ะ...ฮือ...ดีป่ะน๊อ
4 กรกฎาคม 2545 10:31 น. - comment id 58765
หลังฝนตกท้องฟ้าจะสวยนะ..คะน้า ถ้ายังไงก็มานั้งมองใหม่ อาจจะได้ความรู้สึกอบอุ่นใจ ขึ้นมาใหม่แทนหัวใจที่อ่อนล้า
4 กรกฎาคม 2545 16:52 น. - comment id 58813
กลอนเพราะดีค่ะ
4 กรกฎาคม 2545 21:34 น. - comment id 58859
มาชื่นชมผลงานค่ะชอบค่ะ
6 กรกฎาคม 2545 01:35 น. - comment id 59122
ความอ่อนไหวเกิดขึ้นได้กับทุกคน มีสับสนในใจบ้างให้หวั่นไหว แต่ถึงแม้จะหวั่นไหวสักเพียงใด ขออย่าให้ กำลังใจ หมดลงเอย -------------------------------------------- บุษราคัม แวะ มาให้กำลังใจ คะน้า นะคะ
6 กรกฎาคม 2545 23:26 น. - comment id 59281
พรุ่งนี้ยังมีแดดอุ่น แม้คุณอาจเหน็บหนาว แม้บางครั้งอาจเจ็บร้าว แต่ไม่ใช่ทุกครั้งคราว ใช่ไหมเธอ http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=18032
28 กรกฎาคม 2545 00:39 น. - comment id 63260
สั้นสั้นแต่ได้ใจความ ชอบครับ