ระยิบยับวับแวววาววะวับ แสงไฟสลับขยับเลื่อนเคลื่อนคล้อยเด่น หิ่งห้อยน้อยค่อยลอยปล่อยแสงเย็น สุกใสเด่นห็นกระจ่างกลางลำพู แสงเขียวนวลยวนเย้าให้เฝ้าจ้อง ฉันเหม่อมองผองหิ่งห้อยตัวน้อยอยู่ เหมือนลูกไฟใสกระจ่างสว่างน่าดู บ้างเคียงคู่เป็นหมู่อยู่จุดเดียว ราตรีนี้มีพระจันทร์คืนวันเพ็ญ เลื่อนลอยเด่นแลอยู่ดูโดดเดี่ยว แม้แสงจันทร์วันเพ็ญสวยเย็นเชียว ไม่อาจเลี้ยวเหลียวมองเพื่อจ้องดู เพราะแสงใดจากไหนในราตรี ไม่อาจมีมาเทียบเปรียบเคียงคู่ แสงหิ่งห้อยน้อยค่าแต่น่าดู ประดับอยู่กลางลำพูรัตติกาล
นกตะวัน 30 มิ.ย. 2545 09:35 น. - ID 17496 
553
0
0
30 มิถุนายน 2545 23:33 น. - comment id 58283
ไม่มีโอกาสได้เห็นหิ่งห้อยนานแล้วค่ะ...และจำไม่ได้แล้วว่าเห็นหิ่งห้อยครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่..อ่านกลอนบทนี้ของ...นกตะวัน..แล้วทำให้แสงระยิบระยับของหิ่งห้อยกระจ่างชัดขึ้นมาในใจอีกครั้ง
1 กรกฎาคม 2545 09:16 น. - comment id 58320
เพราะมากค่ะ.. อ่านแล้วนึกภาพตามปายด้วย..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
