ผืนดินและดวงดาว

ลัพธ์

ดินเอย....แม้ไม่เคยได้สัมผัสดาวเด่น 
อีกทั้งเป็นไปไม่ได้ที่จะเคียงใกล้ 
ดาวเอย....เจ้าอาจอยู่ไกลแสนไกล 
บางทีในใจเจ้าอาจปราถนาดิน 
ดิน....เจ้าเห็นดาวในคืนไม่มีแสงจันทร์ 
ดาว....เจ้าเปลี่ยนผันตามกระแสแห่งฤดู 
ดิน...เจ้ายังมีเมฆมีอาทิตย์มีพระจันทร์วนเวียนกันเฝ้าดู 
ดาว....เจ้าก็ยังเคียงคู่อยู่กับดินตลอดกาล 
ดินเอย....เจ้าไม่เหงาหรอก ไม่มีใครบอกเจ้าหรือ 
ว่าเจ้าก็คืออวัยวะของดวงดาว 
เป็นผิวหนังของดวงดาวที่ชื่อว่าโลก 
ดาวเอย....รู้ดีว่าเจ้าเห็นค่าที่แท้จริงของดิน 
ไม่มีใครพรากจากใคร 
เพราะยังคงอยู่ด้วยกันตลอดไป 
ตราบใด.....ก็ตราบนั้น				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน