หน้าส่วนตัว
หลอกตัวเอง ทุกวัน นับพันครั้ง ว่าเรายัง สดชื่น เหมือนอื่นเขา
ทั้งที่ใจ แสนหม่น ก็ทนเอา เก็บความเศร้า ซุกแนบ อิงแอบใจ
คนอื่นเขา รู้ทั่ว ตัวเธอนั้น เธอรักฉัน รักมาก สักแค่ไหน
เขาเคยรู้ เธอรักฉัน มั่นกว่าใคร ฉันจึงให้ ความเชื่อมั่น ที่ฉันมี
ฉัน ศรัทธา เธอ ยิ่ง ในชีวิต รู้ถึงสิทธิ์ คนรัก และศักดิ์ศรี
แต่รู้สึก ถึงความหยาม มาย่ำยี เมื่อเธอมี แก่ใจ ..ใคร..อีกคน
ได้แต่แอบ หมองไหม้ คราใจพ่าย ทุกข์เหลือหลาย ที่กระหน่ำ ซ้ำกี่หน
จำยิ้มสู้ ตอบรับ ความอับจน แม้จะหม่น หมองใจ ทำไม่แคร์
ฉันจะอยู่ อย่างนี้ แหละ..ที่รัก พร้อมทั้งจัก หักห้าม ความแยแส
ไม่มีรัก ให้ใครซึ้ง สักครึ่งแด ความเหลียวแล จะมีเหลือ เพื่อใครกัน
จึงอยู่อย่าง ทุกข์ทน กังวลจิต หมดซึ่งสิทธิ์ เยื่อใย ความใฝ่ฝัน
หวังเธอจะ กลับมา ..อยู่ใกล้กัน ก็นับวัน ..เลื่อนลอย.. เหมือนร้อยปี
ตะวันทอแสง 29 มิ.ย. 2545 22:55 น. - ID 17486 
675
1
0
29 มิถุนายน 2545 23:22 น. - comment id 58235
เจ็บ ลึก ..ลึกจากคนใกล้ทำให้ช้ำ สุดระกำช้ำชอกถึงไหนๆ คนใกล้ทำช้ำยิ่งกว่าสิ่งใด ฝั่งจำในอุราร้าวระบม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
