ยืน

ชาวหาดวาดกวี

ฉันยืนเป็นเพื่อนค่ำทุกคืน  
ปล่อยใจไหลรื่นในความว่าง
สลับเปล่าในเวิ้งฟ้าคว้าง  
หวังพบรอยทางแห่งความหมาย
ฉันยืนท้อแท้ใต้ตะวัน 
 เมื่อความฝันพลันลางจางหาย
ความคิดแน่นิ่งประดุจตาย  
ฝันกระจายในวันแห่งฤดูร้อน
ฉันอาจวางฝันเมื่อกลางวัน  
หยุดดื้อถือรั้นยอมโอนอ่อน
ยามราตรีเมื่อชีวีเพลียนอน  
ฉันแรมรอนดื่มคืนตื่นจินตนาการ.				
comments powered by Disqus
  • mono

    26 มิถุนายน 2545 22:02 น. - comment id 57838

    ภาษาสวยและเพราะมากเลยจ้ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน