..รักเขา ..เขาไม่รู้

ตะวันทอแสง

ให้คิดถึง เพียงใด ..ใจจะขาด
                                             ก็มิอาจ ไปตาม ..ความคิดถึง
                                       ห้ามมาหา ..แต่..อย่าห้ามความคำนึง
                                             จะดื้อดึง โดยถ้อย ร้อยรำพัน
                                               คิดเสมอ เมื่อใจ ..ใฝ่ถึงเขา
                                     สายตาเศร้า เฝ้าเตือน ว่า ..เหมือนฝัน
                                         แววอาวรณ์ อ่อนหวาน ผสานกัน
                                          เหมือนจำนรรจ์ จำนน ท้นอาลัย
                                               จะตัดพ้อ ต่อว่า ..ภาษารัก
                                               ใจก็ ทัก ท้วงห้าม ตามวิสัย
                                          จงมองตา ตาก็เตือน ว่าเหมือนใจ
                                             ถ้าแจ้งได้ ก็จะแจ้ง ไม่แฝงเงา
                                                   รู้ทั้งรู้ ว่ารัก จักให้ทุกข์
                                           ใจยังรุก เร้าหลอก ให้ ..บอกเขา
                                              ช่างไม่เข็ด หรือไร นะ ใจเรา
                                             เขามี ..เจ้าของแล้ว ..ในแววตา