ลมรำเพย

แมวยิ้ม

สายลมเอ๋ยเจ้าโชยมาจากหนใด
สายลมไยไม่เคยพัดกลับถิ่นฐาน
เจ้าเลยพัดผ่านมาแล้วก็แล้วตาม
ไม่หวนผ่านที่เก่าที่เจ้ามา
วานขอฝากวอนลมพัดไป
เอาดวงใจบอบช้ำของข้า
พัดจากตรงนี้ไปสุดตา
อย่าคืนมาให้ข้าช้ำชอกอีกเลย				
comments powered by Disqus
  • สนต้องลม

    21 มิถุนายน 2545 23:22 น. - comment id 57033

    
     ลมเอยเจ้าหอบรักมาให้ใคร
    จงพัดกลับไปเพราะใจของข้านั้นไม่ต้องการ..... (เพลง)    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน