ยอมเสีย??

คม คด

สมัยหนึ่งช้านานนับมิได้...................ยังมีชายหนุ่มน้อยด้อยกว่าเขา
เพราะไม่มีเงินทองเหมือนเช่นเรา.............เขาอับเฉาชาติตระกูลเพราะมูลกรรม
แล้ววันหนึ่งจีงตรงไปสมัคร.................ที่บ้านพักเศรษฐีมีธรรมล้ำ
เขามาเป็นข้าทาสงานต้องทำ...................งานต้องนำทำขยันเช้าค่ำไป
===========================================================
แล้ววันหนึ่งได้เดินทางไปกับนาย.................เห็นหนูตายตัวริมทางพลางเน่าเหม็น
นายก็ชี้แล้วกล่าวออกมาเป็น.................หนูที่เห็นใครเก็บไปใช้ได้คุณ
ชายดังกล่าวได้ยินก็คิดได้..............จึงไม่อายเก็บซากหนูดูเหมือนเขลา
นำไปขายให้กับคนเลี้ยงไม้เงา.................ได้เงินเท่าห้าบาทขาดกำไร
========================================================
เมื่อได้เงินจึงเข้าไปในตลาด...................เงินห้าบาทเอาไปซื้อเข้าเปลือกไว้
เจ้าของร้านให้หนึ่งกำนำได้ไป.................ข้าวที่ได้เอาไปให้เพื่อนทำนา
หลายเดือนผ่านถึงฤดูที่ขายข้าว................เพื่อนดังกล่าวได้เงินมาพาสุขสม
เงินที่ได้จึงมาแบ่งให้หนุ่มชม....................เพื่อนไม่อมแบ่งมาห้าร้อยเลย
ชายหนุ่มจึงยินดีที่มีทรัพย์.....................เอามาปรับซื้อไม้หอมมาออมไว้
แกะสลักให้แปลกวิจิตรไป...................แล้วไปขายเหล่าคนรวยแลกเงินตรา
จากการขายไม้สลักมากกลิ่นหอม.................ได้เงินทองมาห้าพันนั้นหนักหนา
เงินทีได้ไปซื้อผ้าผื่นไหมมา...................ตัดเย็บพาเป็นเสื้อผ้าน่าดูชม
อาภรณ์นั้นเอาไปให้ร้านขายเสื้อ...................น่าเหลือเชื่อได้เงินมาห้าหมื่นผลัน
พ่อหนุ่มน้อยได้เงินมาหน้าชื่นพลัน..............เงินมากนั้นไม่เคยได้หลายหมื่นชม
ระหว่างทางกลับไปบ้านท่านเศรษฐี.................โชคไม่ดีเจอคนป่วยด้วยงูพิษ
จึงพาไปรักษาด้วยไมตรีจิต.....................รักษาพิษให้พ้นตายได้ชีวี
เมื่อรักษาพ้นตายคลายฉุกเฉิน..................แหมเหลือเกินค่ารักษาห้าหมื่นนี่
พ่อหนุ่มน้อยคิดหนักทำไงดี............................เงินนั้นมีจะต้องจ่ายไม่รู้ใคร
ถึงตรงนี้จะเว้นไว้ให้ท่านคิด......................ซึ่งถูกผิดไม่มีไร้เงื่อนไข
อีกสามวันมาเขียนต่อในทันใด......................ทำอย่างไรถ้าเป็นท่านนั้นจงดี