แปลกใจตัวเอง.............ที่ทำไม ถึงต้องเป็นคนใจอ่อน เอื้ออาทร......................ห่วงใย..............ใครๆเขา ทั้งที่จริง........................เค้าก็ไม่เห็น......ความห่วงใยของเรา เราจึงเศร้า...................เป็นห่วงเค้า ทำไมกัน ----------------------------------------------------------------------------------- เค้าก็อยู่.........................ด้วยตัว เค้าเองได้ ไม่เห็นต้อง ไปใจใส่.......อะไรทั้งนั้น เราก็อยู่..........................ด้วยตัวเอง..เหมือนเช่นกัน ไปผูกพัน........................เป็นห่วงเค้า.......เพื่ออะไร ------------------------------------------------------------------------------------- ก็ไม่ได้......................เป็นคนที่คิดมาก แต่ไม่อยาก................ให้เธอ..........ต้องจากไปไหน ขอแค่เพียง.................เป็นคนที่คอยห่วงใย เธอต่อไป.....................ขอได้ไหม.........เท่านี้เอง ----------------------------------------------------------------------------------- และ ไม่ใช่ .................เป็นคนที่เรื่องมาก แต่ไม่อยาก.................ให้ใคร มาข่มเหง ขอเป็นแค่....................คนธรรมดา.........เท่านั้นเอง ไม่เคยเบ่ง....................และ ไม่เคย ทำร้ายใคร --------------------------------------------------------------------------------------- ป่านนี้เธอจะเป็น..........เช่นไรบ้าง จะอ้างว้าง......................คิดถึงเพื่อนคนนี้ บ้างหรือไม่ เพราะข่าวคราว.............ก็เงียบห่าง..........จากกันไป หรือย้ายไปอยู่บ้านใหม่......................ช่วยบอกที ----------------------------------------------------------------------------------------
19 มิถุนายน 2545 17:58 น. - comment id 56426
สวัสดีครับคุณอังโกะ กลอนบทนี้ดีจังครับ.... ชอบๆๆ ใครที่หาย ถ้ารู้ตัว มัวไปไหน อังฯห่วงใย รู้ไหมเพื่อน ต้องเตือนหนา ทำให้คน บ่นคิดถึง จึงโผล่มา ต้องบอกว่า อย่าทำบ่อย... เดี๋ยวปล่อยเลย.... ฮิฮิ
19 มิถุนายน 2545 18:40 น. - comment id 56451
ขอให้เค้าติดต่อมาเร็วๆนะ
19 มิถุนายน 2545 20:20 น. - comment id 56466
สองบทแรก ชอบมากกก...
20 มิถุนายน 2545 21:48 น. - comment id 56747
คงดีนะ.....ถ้า....มี....คนห่วง....เรน... แบบนี้.....บ้าง............... เรน...คง......... หลับ....zzz......ฝันดี...ท้างงคืน....
21 มิถุนายน 2545 01:43 น. - comment id 56801
ถ้าคิดว่าเราแค่ต้องการห่วงใยเขา และเขาไม่เห็นคุณค่า เราก็ไม่ทุกข์นะจ้ะ แต่ถ้าห่วงใยเขา และต้องการให้เขารับรู้ หรือต้องการมากกว่านั้น ตัวเราเองจะทุกข์นะจ้ะ เพราะ....เอาใจเราไปขึ้นกับใจเขาหน่ะ ทุกข์แน่นอน ใจเราขึ้นกะตัวเรา ความทุกข์ย่อมไม่เกิด