เอาล่ะ... มาเสาะหาสาระกันเสียบ้าง จากฝันร่ำไห้สะอื้นครืนและคราง จากหนทาง ครึ่งๆกลางๆ ของชีวิต มาสู่...รูปธรรมกันดูบ้าง จากเคยกล่าวเคยอ้างอย่างผิดๆ ถูสีข้าง ข้างๆคูๆ ไม่รู้ทิศ สู่ตรรกะของชีวิตกันสักครั้ง ใช่ไหมเล่าเราต่างคนก็ต่างล้า เกินจะซับกับเวลาที่ถาถั่ง ใช่ไหมเล่าเราต่างรั้นและดันทุรัง แต่แก่นสารสักครั้งยังไม่มี เอาเถิดน่ารสสุราน่าเบื่อแล้ว ดูสิฝันมันผลิแนวจากเถ้าบุหรี่ ใช่แหละเพื่อนเหมือนใจเริ่มใฝ่ดี พร้อมตะวันลูกนี้ ที่พลันลับ ใช่แหละเข็มนาฬิกาหมุนเปลี่ยนยุค จากเด็กชายรักสนุกในเธคผับ ถึงวาระชายฉกรรจ์ผันช่วงรับ อีกไม่นานก็คงสดับเสียงสวดพระ จริงอยู่เพื่อน แม้เหมือนเราได้ก้าวข้าม ทุกนิยาม ของโลกกว้าง อย่างอิสระ ร่วมเสพสุขเสพทุกข์ ทุกวาระ ทั้งแดด ฝน ลมปะทะก็ด้วยกัน แต่วันนั้นถึงวันนี้ก็เท่านี้ และบางทีชั้วชีวีก็แสนสั้น หลังดินกลบหรือศพเผาก็เท่านั้น เถิดศรัทธาในฝันกันสักที
15 มิถุนายน 2545 02:29 น. - comment id 55653
เยี่ยมเลยจ้ะ อ่านแล้วได้ความรู้สึกแปลกใหม่
15 มิถุนายน 2545 10:32 น. - comment id 55672
เย้ๆๆๆตะวันกลับมาแล้ว...หายไปนานเลยนะ ดีใจที่มีงานดีดีมาให้พวกเราได้อ่านกันอีก
15 มิถุนายน 2545 22:23 น. - comment id 55794
ดีค่ะ
18 มิถุนายน 2545 12:41 น. - comment id 56192
อืม...บางครั้งชีวิตก็ไม่มีสาระ แค่อย่าไร้สาระกับครึ่งหนึ่งของชีวิตที่เหลือก็พอเนาะ
12 กรกฎาคม 2545 14:26 น. - comment id 60486
ดีใจที่ได้อ่านกลอนตะวันอีกค่ะ