แสงแรกแห่งตะวัน

นกตะวัน


ตะวันส่องแสงฉาย ณ ปลายฟ้า
ท้องนภาสุกสว่างฟ้าสางสวย
สร้างสีสันเหนือผืนป่าทุ่งหญ้าด้วย
ธรรมชาติสวยด้วยแสงทองส่องทาบทา
ฉันเหม่อมองจ้องตะวันอันบรรเจิด
งามเลอเลิศแลวิไลให้เหลียวหา
ดวงตะวันนั้นขึ้นเยือนเหมือนใกล้ตา
สวยสง่ากว่าดาวใดในจักรวาล
แล้วแสงแรกแห่งตะวันพลันสาดส่อง
แสงแดดต้องส่องทุ่งหญ้าป่าทุกย่าน
ใบไม้เขียวเปลี่ยนเป็นทองส่องตระการ
น้ำในธารดั่งสายทองส่องเป็นมัน
เหล่าแมลงแข่งกันเงียบอย่างเฉียบขาด
ปักษาชาติแข่งกันร้องดังก้องลั่น
พากันบินหากินไปใกล้ไกลกัน
ยามเช้านั้นดั่งสวรรค์บนแดนดิน				
comments powered by Disqus
  • ทะเลขวัญ

    12 มิถุนายน 2545 21:29 น. - comment id 55467

    ชอบสุดใจแดดิ้นบทนี้..
  • idaho

    12 มิถุนายน 2545 22:38 น. - comment id 55506

    good poem
  • J&J

    14 มิถุนายน 2545 14:14 น. - comment id 55551

    เยี่ยมค่ะ แต่งดีมากเลย
  • พรระวี

    14 มิถุนายน 2545 21:04 น. - comment id 55611

    ท่านผู้เขียนน่าจะเคยใช้ชีวิตเกี่ยวข้องกะป่า
    พรรณาจนเห็นเป็นรูปเป็นร่าง นับถือครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน