ท้องนภาครานี้มีแต่เศร้า แสนว่างเปล่าโอ้เราเหงาหรือนี่ เคยสีครามงามนานเช่นวานนี้ เปลี่ยนมามีเมฆปนหมองหม่นไป ฉันเหม่อมองท้องฟ้าพาใจเศร้า สีสันเฉาเป็นเทาดั่งเถ้าไหม้ ยอดไม้สูงยูงยางสล้างไกล เคยเขียวใสเปลี่ยนไปใบเริ่มแดง แม้ช่อฟ้าเคยสง่ากลับล้าลง ตะวันคงอ่อนแรงเกือบสิ้นแสง ทำให้หม่นหมองคล้ำเหมือนหมดแรง มิควรแข่งใบระกาข้างหน้าบัน แม้แต่นกวิหคใดไม่มีบิน อ้างว้างสิ้นสุดนภาปลายฟ้าฝัน คงเพราะฉันขาดเธอนั้นในทุกวัน ความสุขสันต์เคยฝันพลันจากลา
นกตะวัน 12 มิ.ย. 2545 17:33 น. - ID 16603 
856
3
0
12 มิถุนายน 2545 17:52 น. - comment id 55396
ทำอย่างไรหนอพี่นกตะวันถึงจะหายเศร้า งั้นน้องคนนี้จะคอยเป็นเพื่อนคลายเศร้าแล้วกันครับ ขอบคุณครับ ที่ไปเยี่ยมชม ว่างๆ ไถ่ถามในเรื่องราวต่างๆนะครับ
12 มิถุนายน 2545 20:57 น. - comment id 55459
ใจเหงา ฟ้าก็ดูเศร้าไปด้วย เพราะดีจ้ะ
12 มิถุนายน 2545 22:11 น. - comment id 55497
ฟ้าเศร้าเหมือนกันแต่นกตะวันเหนือชั้นกว่าเยอะเลย เก่งมากนะ
14 มิถุนายน 2545 17:14 น. - comment id 55577
เพราะมากเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
