เปิดอ่านข้อความเก่า-เก่า ที่เธอส่งมา หยดน้ำที่ปลายตาก็พาลจะไหล ห้ามความรู้สึกแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ นี่ฉันเป็นอะไร ไม่เข้าใจตัวเอง ความห่วงใยที่มีให้ในวันนั้น กับความห่างเหินที่มีให้กันในวันนี้ ความรู้สึกช่างแตกต่างกันสิ้นดี รู้ไหม....บางทีฉันเองก็หวั่นใจ สมองกับหัวใจมันสั่งการ ให้รับรู้ถึงความร้าวราน หวั่นไหว คงจบสิ้นแล้วสิ่งดีดี ที่เคยให้ไป เหมือนทิ้งช่วงความห่างไกล ให้ยิ่งไกลกว่าเดิม คงเป็นแค่ตัวอักษรบนความรู้สึก บางช่วงเวลาที่เธอเผลอใจนึกห่วงหา ถ้อยคำที่บอกกันทำให้ฉันดูมีค่า ห่วงใย กำลังใจ ที่ไม่อาจหาได้จากใคร อยากขอบคุณ....สักครั้งนะ คนดี ที่ทำให้ช่วงเวลาไม่กี่นาทีมีความหมาย หากวันนี้จะทวงทุกอย่างคืน ฉันคงไม่ว่าอะไร เพราะทุกสิ่งที่ให้คนอย่างฉัน ก็มากมายเกินตอบแทน
10 มิถุนายน 2545 22:09 น. - comment id 55056
ถ้าเข้าใจในเรื่องราวของความรัก เราก็คงไม่เจ็บปวดเกินไป
11 มิถุนายน 2545 07:57 น. - comment id 55133
อืม...เศร้า
11 มิถุนายน 2545 12:15 น. - comment id 55172
ความรู้สึกที่น่าอ่านอย่างนี้ ชอบครับ
11 มิถุนายน 2545 17:03 น. - comment id 55255
พี่เข้าใจ คิดถึงนะ