เจ้าเจียมใจ เจ้าไร้ค่า ประดับดิน ไม่เคยหวัง ถวิล จะชมฟ้า เพราะรู้ตัว เจ้าเป็น เช่นดอกหญ้า ไม่เคยฝัน สูงกว่า พนาไพร ลมรำเพย พัดมา เพียงโชยแผ่ว กระทบดอก หญ้าแล้ว เจ้าหวิวไหว ลมก็ยก ยอเยิน เพลินกระไร จะพัดพา เจ้าไป ให้ลอยฟ้า เพียงลมแผ่ว มิเพียงพอ จะสั่นคลอน ให้ใจเจ้า โอนอ่อน ผ่อนผวา ลมก็โหม ประโลมร่ำ คำนานา จึงแกร่งเกลียว พายุมา พาเจ้าไป เพราะแรงกล่อม แรงกล้า ของพายุ เพราะมุ่งมุ มานะ จะผลักไส เจ้าจึงหลุด สลัด พลัดขั้วใบ ล่องลอยไกล ไปถึงดาว ที่เจ้าปอง เจ้าสูงแล้ว ดอกหญ้า สูงกว่าดิน เจ้าโบยบิน ล้ำฟ้า พาละล่อง เจ้าเหลิงโรจน์ เริงไล่ ใจลำพอง เจ้าลืมเผ่า พงผอง พสุธา ไกลเหลือเกิน ที่เจ้า ไปจากดิน แม้ลมสิ้น แรงประคอง ต้องจากฟ้า ขอเจ้าจง ลงประทับ ประดับนา เป็นดอกดิน ดอกหญ้า ควรค่าไพร (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 9 มิ.ย. 2545 19:33 น. - ID 16463 
873
5
0
9 มิถุนายน 2545 20:44 น. - comment id 54798
ลึกซึ้ง เข้าใจเปรียบเทียบจัง ไม่ว่าดอกหญ้าจะลอยสูงหรือไกลเพียงไหน ในที่สุดก็ต้องคืนสู่ดินเป็นหญ้าดังเดิม
9 มิถุนายน 2545 22:11 น. - comment id 54814
ชอบถ่ายถาพดอกหญ้าเก็บไว้เยอะแยะ มาอ่านจินตนาการตรงนี้แล้ว ยิ่งชอบค่ะ
10 มิถุนายน 2545 01:00 น. - comment id 54847
เพราะมากเลย พี่ม้าฯ
10 มิถุนายน 2545 06:49 น. - comment id 54856
เพราะ....แล้วก็ลึกซึ้งมากเลยค่ะ ^_^
10 มิถุนายน 2545 08:13 น. - comment id 54861
เพราะมากจริงๆ ค่ะ..
10 มิถุนายน 2545 08:41 น. - comment id 54864
พี่ม้าฯ ลึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆซึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากกกกก
10 มิถุนายน 2545 11:46 น. - comment id 54887
ถ้าลมพาเจ้าดอกหญ้าขึ้นไปได้จริง กลับลงมาอีกทีก็ไม่งอกงามได้เหมือนเดิมแล้วหล่ะค่ะ พี่ม้า ซี้แหงแก๋ เหมือนที่พี่เบิร์ดเขาบอกว่า กลับไม่ได้ ไปไม่ถึงอ่ะค่ะ ช้ำจัง
10 มิถุนายน 2545 15:15 น. - comment id 54932
ดอกดิน และดอกหญ้า เริ่มมีคุณค่ามากมาย เพราะกลอนบทนี้ของ พี่ม้าก้านกล้วยครับ
10 มิถุนายน 2545 15:41 น. - comment id 54946
เห็นด้วยกับทุกคนค่ะ...ม่ายมีคำบรรยาย
10 มิถุนายน 2545 15:46 น. - comment id 54947
เข้าใจเปรียบเปรยจังเลยค่ะ
10 มิถุนายน 2545 21:46 น. - comment id 55038
คล้ายๆ สูงสุดคืนสู่สามัญเปล่าอ่ะเนี่ยะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
