3 มิถุนายน 2545 22:20 น. - comment id 53688
เรียบงาม เรียบง่าย เรียบเรียบ แต่กว้างใหญ่ค่ะ
3 มิถุนายน 2545 22:52 น. - comment id 53692
สะท้อนปรัชญา ของผู้รู้จักโลกรู้จักชีวิต ไม่ทราบว่าบวชเป็นสามเณรี ตั้งตะเมื่อไหร่ โอ้...หนอ ดรุณีผู้ศิริโฉม ผู้แพรวพรายด้วยสติและปัญญา จักไฝ่หาแต่วิเวกเสียแล้วหรือครับ
4 มิถุนายน 2545 07:53 น. - comment id 53755
บางครั้งความเงียบก็ทำให้หัวใจเป็นสุขเหมือนกันเน๊อะพี่เน๊อะ ชอบจังกลอนพี่ อ่านแล้วเย็นดี
4 มิถุนายน 2545 14:51 น. - comment id 53792
ความเงียบนำพามาซึ่งความสงบสำหรับคนรู้ และนำพามาซึ่งความเหงาสำหรับคนไม่กระจ่าง
4 มิถุนายน 2545 15:53 น. - comment id 53804
เป็นกลอนที่ไพเราะงดงามมากครับ .... ผมชอบบทนี้มากเลย ฝึกภาวนา ให้มีสมาธิ ฝึกสติมีปัญญา ไม่หวั่นไหว ฝึกการตายก่อนตายไว้ทำใจ ฝึกหัวใจให้ปล่อยวางทางสายงาม
4 มิถุนายน 2545 21:57 น. - comment id 53915
อืม..ครับ พี่ไพลชอบความเงียบ แต่ถ้าเงียบมากมากมันอาจจะวังเวงด้ายนะ .. อื้ม
5 มิถุนายน 2545 19:41 น. - comment id 54132
ชีวิตงามอร่ามใส ชีวิตในโลกสัจธรรม ฝึกตนฝึกทำ ชีวิตช้ำกลับเป็นดี จริงไหมพี่ ทะเลขวัญ อิ อิ
5 มิถุนายน 2545 20:12 น. - comment id 54154
ผู้รู้ตน...อืม..ให้ข้อคิดที่วิเศษจริง ๆ
5 มิถุนายน 2545 20:55 น. - comment id 54178
ชอบจังค่ะ พี่
12 มิถุนายน 2545 18:54 น. - comment id 55427
ไม่ได้ ไม่ได้ บทนี้ ไม่ร่วมแจมไม่ได้เลย ความเป็นจริง คือ ต้องพยายามอ่านบทประพันธ์ของทะเลขวัญทุกบท แต่ ที่ไม่ค่อยได้คอมเมนตื เพราะ เครื่องมัน ค่อนข้างแก่ (เหมือนเจ้าของน่ะหล่ะ) แล้ว บทกลอนที่แทรกเพลง หรือ แทรกรูปภาพเนี่ย นะ ไม่รู้เป็นไง คอมเมนต์ทีไร แฮ้งค์ ทุกที