คือชีวิตผลิยอด ลอดจากพื้น ลำต้นยืนอย่างโอนอ่อนก่อนแข็งกล้า เติบโตขึ้นจากผิวพื้นพสุธา ผลิใบหนาซ่อนกายาในป่าไพร หวังจะเป็นไม้ใหญ่ให้คุณค่า กาลเวลาชี้วัดจัดเงื่อนไข อุดมการณ์มากล้นข้นเนื้อใน คือฝันใฝ่ของไม้ใหญ่อย่างทระนง เราอาจเป็นเหมือนเช่นต้นไม้ใหญ่ ผลิก้านใบต้านลมแรงอย่างลุ่มหลง คิดว่าต้นแข็งใหญ่อย่างมั่นคง รากหยั่งลงตรงผิวพื้นคงลึกพอ แล้วลำต้นที่ยิ่งใหญ่ให้หักโค่น เพราะไม่โอนอ่อนไปตามใครขอ กระแสแห่งคลื่นลมข่มเหลือตอ ไม้ที่ก่อคุณค่าลดให้จดจำ.......
1 มิถุนายน 2545 22:49 น. - comment id 53313
ถึงไม้ใหญ่ กลับหาย กลายเป็นตอ เพราะยอมหัก ไม่ยอมงอ ขอเหลวไหล แต่คุณค่า ของไม้นั้น หยัดยืนไป ยากหาไหน เทียมเทียบ เปรียบทดแทน เกิดหนึ่งครั้ง ตายหนึ่งครั้ง ใยกลัวหัก ใจประจักษ์ แม้นเหนื่อยยาก ลำบากแสน ไม่สงสัย ใครข่มขู่ หรือดูแคลน เพื่อดินแดน ที่ฝันไฝ่...... ในใจเรา เห็นกลอนคุณคะน้ามีความหมายดีจังเลยมาต่ออ่ะคับ
2 มิถุนายน 2545 07:43 น. - comment id 53340
เพราะ+ความหมายดีมากเลยค่ะ
2 มิถุนายน 2545 12:08 น. - comment id 53368
เขียนได้ดีทั้งคนแต่งและคนต่อเลยค่ะ
2 มิถุนายน 2545 12:19 น. - comment id 53376
ความหมายดีจังค่ะ
2 มิถุนายน 2545 13:52 น. - comment id 53391
ท่านทั้งหลายครับ ท่านเป็นดังเช่น ต้นหญ้าที่สูงยาว หรือตอไม้ที่ถูกตัดไป ตอไม้ชูใบสองสามใบ ยังไม่อาจชูสล้างสู้ ใบหญ้าได้ แต่ท่านเองเลือกเป็น เช่นไร เล่า ระหว่างตอไม้ ที่รอวันหวลคืน หรือ ต้นหญ้าที่แผ่ใบชูสลอน
2 มิถุนายน 2545 16:36 น. - comment id 53422
ชอบบทนี้มาก ทั้งความหมาย และการใช้ถ้อยคำที่ยอดเยี่ยมจริงจริง
2 มิถุนายน 2545 17:31 น. - comment id 53435
เพราะและให้ความหมายลึกซึ้ง