ครั้งหนึ่งมีนักปราชญ์ฉลาดนัก...........ใครก็มักชื่นชมอยู่ไม่หาย ท่านชอบหาความรู้ประดับกาย............เรื่องทั้งหลายท่านรู้ดูได้จริง ท่านศึกษาความรู้จนเจนจบ.............จึงได้พบสุดยอดความรู้ยิ่ง ชื่อมารยาสตรีอิตถีลิงค์.............มีมากจริงแต่ท่านรู้ดูจบความ ========================================================== ท่านจึงเขียนตำราขึ้นเป็นเล่ม...............เขียนจนเต็มเล่มเกวียนเรียงล้มหลาม ลองนับดูได้ร้อยแปดพอดีงาม.............ใครก็ตามได้เห็นเป็นตกใจ เมื่องเสร็จงานเขียนที่เวียนหัว.............ก็นึกกลัวชายไม่รู้สู้ไม่ไหว จึงคิดสอนความรู้นี้ออกไป...............ตกลงใจเข้าไปแพร่ในธานี ===================================================== ระหว่างทางได้เจอผู้ชายเฒ่า.............ท่านจึงเข้าไปทักสมัครศรี กล่าทักทายแลกว่าวสวัสดี..........เกวียนท่านนี้ใยจึงมีหนังสือเต็ม อันเกวียนนี้เราบรรทุกแต่ตำรา............ซึ่งชื่อว่ามารยาหญิงลิงค์อิตถี เราได้เขียนจากความรู้ที่เรามี.........ทั้งหมดนี้นับได้กว่าร้อยแปดเกวียน เมื่อตาเฒ่าได้ยินก็ตะลึง.............ใยท่านจึงรู้มากสะอาดเขียน ท่านนี้คงมีมากเรื่องความเพียร.........สามารถเขียนตำราท้านารี ========================================================= เดืนต่อมาก็ประสบกับมานพ...............ซึ่งเจนจบตำรานารีศรี ก็ยังต้องตกใจในคัมภีร์...............อันมากมีกว่าร้อยแปดเล่มเกวียน ====================================================== ท่านนักปราชญ์มีใจนึกกระหยิ่ม...........จึงเร่งรีบเดินทางไม่หันเศียร ต่อมาพบสาวน้อยในวัยเรียน..............สวยเหมือนเขียนด้วยพู่กันมีจรรยา หญิงดังกล่าวเห็นเกวียนจึงกล่าวทัก.................ท่านนี้จักขนเกวียนไปไหนหนา ในเกวียนนี้มีหนังสืออะไรมา................ดูเข้าท่าน่าสนใจใยมากจริง ========================================================== เมื่อนักปราชญ์ได้ยินก็หัวเราะ..............มันเป็นเพราะความรู้สุดยอดยิ่ง ชื่อมารยาสตรีอิตถีลิงค์................มีทุกสิ่งที่ผู้หญิงแสร้งแกล้งทำ อันสาวน้อยได้ฟังดังท่านกล่าว...............จึงคิดกร้าวท่านนี้ต้องระกำ มาดูถูกหญิงเราทำให้ช้ำ...............จะต้องทำให้ท่านนี้สำนึกใจ ======================================================= แล้วกล่าวชมพ่อนักปราชญ์เป็นอันมาก...............แล้วลาจากแยกกันไปไหนไหน ท่านนักปราชญ์ก็ออกเดินเร่งต่อไป..........เพราะหวังในตำราหาเงืนทอง =================================================== เมื่อเดืนไปไม่ทันจะตั้งหลัก..........ก็ต้องทักเสียงร้องตะโกนของ ว่าช่วยด้วยฉันตกน้ำในลำคลอง................น้ำลึกสองวาฉันว่ายไม่เป็น พ่อนักปราชญ์จึงวิ่งรีบรุดหน้า...........หวังจะหาเสียงร้องมองไม่เห็น แล้วได้พบหญิงสาวในน้ำเย็น...............ตนจึงเป็นอาสาช่วยชีวิตจอง ======================================================== พ่อนักปราชญ์จึงเร่งลงไปรับ...................โดดไปจับเอวเธอจากน้ำหนอง ปรากฎว่าน้ำนั้นสูงแค่ท้อง..............หญีงกลับร้องช่วยด้วยคนลวนลาม ท่านนักปราชญ์ตกใจจึงรีบปล่อย..............คนไม่น้อยเข้ามาดูอยู่ไม่ถาม หญิงสาวฟ้องคนดูที่มองยาม...........ท่านนี้ตามปล้ำฉันในทันใด เหล่าคนดูก็เห็นพ้องเป็นต้องกัน.............ปราชญ์กระสันจนเก็บอันไม่หวาดไหว จึงต้องขืนผู้หญิงที่ถูกใจ............จนหญิงไห้ตกไปในลำคลอง ======================================================== ท่านนักปราชญ์ผู้ฉลาดถึงกับอึ้ง..............แล้วก็จึงตั้งสติพินิจผลัน อันตัวเรานั้นเจอมารยาถัน.............เขาเรียกกันมารยาหญิงอิงเราเขียน แล้วจึงกลับเดินมามองตำรา.............ที่เป็นมาอย่างยากจนเวียนเศียร ก็คับแค้นจนถึงกับเป็นวิงเวียน...............เลยเผาเกวียนและตำรามาวอดวาย ========================================================= อันนิทานเรื่องนี้จึงสรุป..................ขอท่านหยุดคิดพินิจฉันท์ ว่าเรื่องราวเป็นมาอย่างไรกัน................ใยปราชญ์นั้นจึงจุดไฟไหม้กองเกวียน เมื่อกล่าวถึงมารยาของผู้หญิง..................มันมากจริงใส่ขนเกวียนเขียนไม่ไหว รู้ร้อยแปดก็ยังต้องแพ้ภัย..................มารยาไซร้ของสตรีมีครั้งเดียว เหมือนความรู้ต่างๆก็มั่นเหมาะ..............รู้เหมาะเจะทั่วหล้าพาสุขสันต์ แต่ไม่อาจรู้หมดโลกเช่นเดียวกัน.................คนรู้มั่นที่แตกต่างบ้างก็มี ความรู้เราเมื่อเทียบกันสมุทร...............มันก็สุดเม็ดทรายเพียงหนึ่งผง แต่อีกมากที่อยู่อย่างบรรจง.................ท่านก็คงไม่อาจรู้ดูหมดไป
คม คด 29 พ.ค. 2545 21:55 น. - ID 15894 
1286
1
0
29 พฤษภาคม 2545 23:10 น. - comment id 52562
^-^ ตอนนี้เล่มที่ 109 วางจำหน่ายแล้วนะคะ คุณ คม คด หากศึกษาไม่หมด ระวังไม่ทันหญิง ไม่แต่ต้องกลัวไป ถึงจะมากมายเสียจริง เพราะว่ามารยาหญิง รวมทั้งหมด ยังได้แค่ติ่งๆ ของคุณผู้ชาย (ล้อกันเล่นนะเจ้าคะ อิ๊ อิ๊)
29 พฤษภาคม 2545 23:35 น. - comment id 52570
สวัสดีค่ะ กฤษณ์/คม คด ขอบคุณ ที่แต่งกลอน ดี ให้เพื่อน เสมอ นะคะ/หญิง บ้างคน อาจมี มายา ร้อย เล่นเกวียน/แต่ เค้าว่ากัน ว่า โลก เรา มี หยิน และ หยาน//ผู้ชาย ก็รู้ว่า หญิง นั้น มี มายา//แต่ใยเห็นว่า ชาย ก็ ยัง เต็มใจไปกับ มายา หญิง อันที่จริง หญิง หรือ ชาย//ใคร มี มายา มากกว่ากัน นั้น ไม่แน่//ดูเอาที่ ความจริงใจ ดีกว่า นะคะ หญิง ดี รักจริง ไม่ มารยา ก็ มี ชายร้าย ร้อยเล่ห์ ก็ มี โลก ถึงได้ มีสีเทาๆ ไง ค่ะ
29 พฤษภาคม 2545 23:41 น. - comment id 52571
ขอบคุณ กับ กลอน ดีๆ ความหมาย ลึกซึ้ง นะคะ ขอ ชม ว่า แต่งกลอนได้ เยี่ยม มากค่ะ /ถูกใจเราดี กฤษณ์ ค่ะ ว่างๆ ลอง ไปดู กลอน มือ ใหม่ ของ อัง บ้าง นะคะ ยินดีที่ ได้รู้จัก นะคะ และ ขอบคุณ สำหรับ คำว่า ตะพาบ หวังว่า ตะพาบ ย่อมาจาก มิตรภาพ นะคะ .....กฤษณ์ คม คด ยอดนักกลอน
30 พฤษภาคม 2545 00:12 น. - comment id 52581
เขียนเก่งมากเลย...แฝงข้อคิดที่ดีด้วยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
