เมื่อเธอหมดรักจะให้ฉันทำอย่างไร ฝืนกันไปก็ไม่ทำให้เธอนั้นรักฉันได้ ฉันก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป มีหัวใจ มีน้ำตา แต่ไร้ค่าสำหรับเธอ ขอตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อจะลืมเขา สลัดความเศร้าและคิดถึงเขาทีละน้อย หาอะไรทำเพื่อควบคุมใจมิให้ล่องลอย เลิกรอคอยลมๆแล้งๆว่าเขาจะกลับมา ฉันเลือกทางออกด้วยวิธีนี้ เผื่อคนดีจะเห็นค่าฉันขึ้นมาบ้าง ขอขอบคุณที่เป็นแรงให้ฉันเกิดความพยายาม ได้ทุกอย่างเป็นสิ่งของ...ยกเว้นใจเธอ
29 พฤษภาคม 2545 16:01 น. - comment id 52418
คิดถึง หลินจือเหมือนกัน อย่าลืมเพื่อนร่วมทางอย่างเรานะ อิ อิ
29 พฤษภาคม 2545 17:54 น. - comment id 52454
แต่ละคนก็มีเหตุผลในทางที่ตัวเองเลือก เมื่อเลือกแล้วก็เดินไปให้ดีที่สุดนะ เป็นกำลังใจเสมอนะค่ะ
29 พฤษภาคม 2545 20:08 น. - comment id 52471
หลิน ทำถูกที่สุดเลยนะ การผิดพลาดไม่ว่าจะเรื่องรักหรือเรื่องใด ๆ ก็ตาม ธรรมชาติของมนุษย์ กำหนดให้ต้องทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่สร้างความภูมิใจขึ้นมาทดแทน แต่กลอนยังไม่มีสัมผัสข้ามบทน่ะ พยายามอีกนิดนะ เพื่อความสละสลวยแบบ เพอร์เฟค งัย นะ นะ จะรอดู
29 พฤษภาคม 2545 21:34 น. - comment id 52514
เป็นหนทางที่ถูกต้องมากเลย... มาให้กำลังใจจ้ะ
29 พฤษภาคม 2545 22:56 น. - comment id 52558
^-^ เหงด้วยกะพี่ม้า แอนด์ จอย อ่ะ
30 พฤษภาคม 2545 13:38 น. - comment id 52675
เราเลือกเองและจงเชื่อในการตัดสินใจของตัวเองนะค่ะ สู้สู้ ^&^
12 มิถุนายน 2545 13:23 น. - comment id 55355
เลือกได้ถูกต้องแล้วครับผม