แล้วก็กลับเป็นอย่างเคย ฉันเย็นชากับการถูกละเลย...และไร้ค่า ความรู้สึกเก่าๆ...ยังคงเดิมตลอดมา ความรักในตัวเธอยังคงวนเวียนอยู่ตรงหน้าไม่จืดจาง มีความสุขซะเหลือเกินกับการได้รัก ทั้งๆ ที่บางทีต้องทุกข์หนัก...กับเรื่องราวที่ต้องตามสะสาง ความรักที่เหมือนว่าได้รับการตอบกลับที่แสนจะเลือนลาง มันกลับดูเหมือนมากมายพอที่จะลบล้าง...บางสิ่งที่ต้องทนในความเป็นจริง ไม่รู้อะไรปิดตาบังใจให้ไร้ความคิด ปล่อยชีวิตตัวเองให้ยึดติด..กับบางสิ่งเหมือนผีสิง ไม่รับรู้เรื่องราวไม่สนใจและมองข้ามทุกอย่างที่เป็นความจริง เพียงเพราะหัวใจที่รักเธอ...และหยุดนิ่ง..กับบางสิ่งที่เป็นภาพลวง
27 พฤษภาคม 2545 18:00 น. - comment id 51959
รักแท้ ต้องมีอุปสรรค แบบนี้...ขอไม่มีรักจะได้ไหม.. หากรัก..แล้วต้องร่ำไห้จนขาดใจ.. ขอไม่มีได้ไหม...รักแท้.. เหนื่อยใจ..จน..บอกไม่ถูกบางเวลา.. แต่ก็แปลกที่ยัง..ไม่อาจตัด..รัก.. :)
30 พฤษภาคม 2545 20:16 น. - comment id 52772
ก็เพราะว่ายังไม่เข้มแข็งพอที่จะตัดใจ แต่วันนึงที่เราคิดได้ และเห็นอะไรที่ดีกว่าอยู่ตรงหน้า เราก็อาจจะค่อย ๆ เดินออกมาเองก็ได้จ้ะ...เอาใจช่วยน้องสาวคนนี้เสมอจ้ะ