ได้เจอหน้ากันเพียงแค่ไม่กี่ครา ถึงเวลาต้องจากกลับใจหาย มันหวิวหวิวหวั่นไหวไม่สบาย อาการคล้ายใจไม่อยากไปจากเธอ... ยังสงสัยในใจตัวเองนัก นี่คือรักหรือหลงละเมอเพ้อ ความจริงเธอก็มีชีวิตแบบของเธอ แต่ฟ้ายังเผลอส่งเธอมาเจอกัน.... เธอคงมองฉันเป็นเพียงแค่น้องสาว คงไม่รู้เรื่องราวที่ฉันฝัน คงไม่ซึ้งถึงสายตาที่มองกัน คงไม่รู้สึกผูกพันกันมากมาย... แต่ตั้งใจมาหาเธออีกซักที อยากจะยิ้มแม้วันนี้วันสุดท้าย เรื่องดีดีเก็บประทับไว้ในใจ แค่หวังไว้ ต่อไปคงมีโอกาสได้เจอกัน...
25 พฤษภาคม 2545 23:00 น. - comment id 51726
เก็บไว้เป็นความรู้สึกดี ๆ ต่อไปดีกว่าเนาะ...มาให้กำลังใจจ้ะ
26 พฤษภาคม 2545 04:15 น. - comment id 51747
Oh .. Love is always hard to understand. When we cannot understand ourselves so, nobody can either.
26 พฤษภาคม 2545 15:08 น. - comment id 51793
สุขกับการได้รักแค่นี้ก็ดีแล้วใช่ไหมล่ะ ^&^