ดุจดั่งดวงดาวดาษดื่น มืดดำค่ำคืนดื่มด่ำ ดาวน้อยดูเด่นเป็นประจำ ได้เห็นทุกค่ำดื่มด่ำใจ เมื่อยังเด็กยังเล็กคอยดูดาว ดุจดวงแก้วแวววาวดาวดวงใหญ่ ดูดี...ดาวเด่นเล่นกับใคร ได้ดาวเป็นเพื่อนใจดับอาวรณ์ โตมาดาวยังเด่นเป็นดวงเดิม แต่เหตุใดใจเริ่มจะเดือดร้อน ยามกลุ้มใจดาวไม่ได้เหมือนดั่งวอน มิอาจช่วยดับร้อนลงเท่าใด ดาวดูห่างเลือนลางเหมือนดาวดับ และไม่อาจจะคืนกลับเหมือนเดิมได้ ยามเมื่อเด็กมองดาวสุขเท่าใด ยามเติบใหญ่กลับไม่ได้ไปมองดาว อยากจะกลับเป็นเด็กมองเดือนเด่น มีดาวเป็นเพื่อนบ้างเมื่อยามเหงา ยามเจ็บปวดมีดาวเดือนเป็นเพื่อนเรา แม้ยามเหงาดุจตัวเราเป็นดาวลอย
burst 22 พ.ค. 2545 09:44 น. - ID 15477 
1383
2
0
22 พฤษภาคม 2545 10:53 น. - comment id 51093
เขียนกลอนอย่างนี้ก็เป็นเหมือนกันแฮะ ช่วงเวลาในวัยเด็กเป็นอะไรที่น่าจดจำเสมอ เราเองก็ชอบตัวเองในวัยเด็กเหมือนกัน ^O^
23 พฤษภาคม 2545 00:02 น. - comment id 51205
อ่านแล้วอยากกลับไปเป็นเด็กเนาะ....ขอชมว่าเก่งจ้ะ
23 พฤษภาคม 2545 11:59 น. - comment id 51256
เป็นเด็กน่ะ มีความสุขที่สุดเลย คิดถึงจัง อยากเป็นเด็กอีกอ่ะ (เพิ่งผ่านวัยเด็กมาหยกๆ..อิอิ 5 ปีแระ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
