ศรัทธาแห่งความฝัน : ฝันของว่าวตัวน้อย

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

ศรัทธาแห่งความฝัน : ฝันของว่าวตัวน้อย
     
     หนึ่งดวงใจร้อยความฝันอาจเป็นได้
ร้อยดวงใจหมื่นความฝันก็ไม่ผิด
เพียงเธอมีความหวังในชีวิต
ขออย่าคิดว่าหนทางนั้นมืดมน
     ครั้งหน้าร้อนยามเย็นลมไหวโบก
ว่าวสีโศกร่ำไห้ดูหมองหม่น
นึกถอดถอนเสียใจในตัวตน
แม้เหินลมก็มิอาจบินดังใจ
นกน้อยผ่านจึงร้องถามว่า เพื่อนยาก
เจ้าลำบากสิ่งใดถึงโศกศัลย์
หรือว่าใครเขาเข้ามารักแกกัน
บอกเถิด  ฉันจะคอยช่วยอำนวยชัย
ฝ่ายว่าวน้อยพริ้มตาแล้วเล่าว่า
ฉันนั้นหนามองท้องฟ้าแล้วนึกฝัน
ว่าวันหนึ่งจะไปถึงซึ่งดวงจันทร์
ที่เฉิดฉันสว่างงามกลางโพยม
แล้วเลยไปยิ้มเล่นกับดารา
ที่เกลื่อนกลาดนภาฟ้าสวยสม
หรือจะท่องล่องกระแสแห่งสายลม
ไปเชยชมแสงเร้าเจ้ารุ้งงาม
อาจแอบไปอาบแสงของขอบฟ้า
ที่ทอแสงงามตาอันวาบหวาม
ก่อนจะไปฟังดอกไม้เล่านิทาน
ที่พริ้มผ่านกลางใจในไพรวัน
เพียงเท่านี้ที่ฉันปรารถนา
ฝันของฉันยังโสภาอยู่ใช่ไหม ?
รู้อยู่ว่าเกินกำลังจะดั้นไป
เพราะฉันไร้ปีกที่จะโบยบิน
นกนิ่งฟังแล้วตอบว่า เจ้าเพื่อนยาก
ใครก็ต่างมีความฝันนั้นไม่ผิด
ขอเพียงเธอมีไว้ประดับชีวิต
มีความคิด มีความหวังในฝันพอ
ว่าวได้ฟังคำเพื่อนจึงปลาบปลื้ม
จิตสดชื่นดวงใจเลิกเหี่ยวห่อ
ขอแค่มีความฝันฉันจะรอ
จะไม่ท้อเพราะใจฉันมั่นศรัทธาฯ
คงไม่ท้อถ้าหากใจฉันเฝ้ารอ!