สื่อความรักของเรา มีเจ้าบทกลอน เก่า เก่า เป็นเพื่อน เขียนถ้อยคำว่ารัก ห่วงหา ไม่ลบเลือน และไม่เคยบิดเบือนจากหัวใจ เธอชอบและเปิดอ่าน บทกลอนที่กล่าวขาน..รอยรัก..ให้หวั่นไหว ..รอยยิ้ม..เปรียบเสมือนความในใจ เธอยินดีรับ - ฉันยินดีให้ - เช่นกัน แล้วเจ้าบทกลอน บทเดิม ก็ทำร้ายหัวใจที่คอยเพิ่มแต่รักในวันนั้น เธอส่งคืน เมินหน้า ไม่พูดจากัน แล้วจะให้ฉันครวญคร่ำ..หรือจะให้ฉันทำยังไง.. ไม่อยากให้เธอเห็นน้ำตา รับคืนกลับมาทั้งที่หัวใจร้าวไหว เธอใช้หางตาฟาดเข้ากลางหน้าตรงหัวใจ เจ็บจนรับไม่ไหว ..กับบทกลอนที่เป็นสื่อรักระหว่างใจ 2 เรา..
14 พฤษภาคม 2545 18:29 น. - comment id 49543
สื่อบทกลอนถึงเขา... ด้วยกลอนบทเก่าของเราสอง ร่วมกันขีดเขียนท่วงทำนอง เป็นบทกลอนของสองเรา แล้วกลอนบทเก่าก็ไม่เร้าใจ ไม่อาจหาญสู้กลอนใหม่ๆของเขา กลอนเก่าๆที่เป็นของสองเรา ก็กลายเป็นกลอนเปล่า...เปล่าจริงๆ โดนเลยครับ...แบบเนี้ยเลยจริงๆ ขอบคุณผู้แต่งมากกก...สะท้อนใจ
14 พฤษภาคม 2545 18:41 น. - comment id 49545
ทำไมความรัก มักจะไม่ค่อยจบลงด้วยดีเลย เหตุผลมีเป็นร้อยพัน ไม่เหมือนกันตอนเริ่มรัก ที่ไม่เห็นจะมีเหตุผลอะไรซักข้อเดียว
14 พฤษภาคม 2545 22:50 น. - comment id 49590
อืม...งั้นก็แต่งใหม่ดีกว่าจ๊ะ...\(o^_^o)/
14 พฤษภาคม 2545 23:22 น. - comment id 49616
อืมมม ความรักคืออะไรกันแน่น้าาาา
15 พฤษภาคม 2545 01:36 น. - comment id 49649
ถ่ายทอดได้ดีจ้ะ...เพราะมากด้วย
15 พฤษภาคม 2545 02:26 น. - comment id 49658
งั้นพี่มาขออ่านด้วยคนนึงน๊าาาา...
16 พฤษภาคม 2545 00:39 น. - comment id 49979
อย่างนี้เค้าเรียกว่าดาบ 2 คมอ่ะ เข้มแข็งนะจ๊ะ