เป็นกิ่งไม้ให้นกน้อยได้พักพิง เป็นหมอนอิงให้น้องน้อยได้หลับไหล เป็นลมโชยโบกพัดให้เย็นใจ เป็นเทียนไขให้เธอจุดส่องเพื่อนำทาง เป็นกำลังใจในยามที่เธอท้อ ช่วยสานต่อรอยทางที่เธอสร้าง เธอจะอยู่อย่างมีฉันไม่อ้างว้าง บนหนทางที่ร่วมสร้างไปด้วยกัน
14 พฤษภาคม 2545 00:26 น. - comment id 49336
อัง รักน้องของอังมากๆค่ะ ในฐานะคนเป็นพี่ หวังว่า เพื่อนๆที่มีน้อง ก็คงรู้สึกเช่นเดียวกัน นะคะ
14 พฤษภาคม 2545 17:27 น. - comment id 49535
ดีจ้ะนู๋อัง น้ามายาเองนะจ้ะ นู๋อังแต่งกลอนเก่งมากเลยนะ ปลื้มใจจังเลยนะ แต่งเยอะๆนะจ้ะ แล้วมายาจะเข้ามาดูอีกนะ จุ๊บบบบบบบบบบ ^_^ มายา.
14 พฤษภาคม 2545 21:22 น. - comment id 49566
^-^ ดีจังเลย อ่านแล้วรู้สึกดีๆ
15 พฤษภาคม 2545 02:26 น. - comment id 49657
ชอบจังครับ
15 พฤษภาคม 2545 11:51 น. - comment id 49709
อ่านแล้วดีจังเลยค่ะ แต่งกลอนเพราะดีนะคะ
16 พฤษภาคม 2545 01:14 น. - comment id 49995
ขอบคุณ เพื่อน ที่ให้เกียรติ มา ติชม กลอน หนู อัง นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ
22 พฤษภาคม 2545 23:08 น. - comment id 51179
ตามมาอ่านแล้วคะ เสียดายตามมาช้าไปหน่อยคะ