รู้รัก สามัคคี

โป้ง ชี้ กลาง นาง ก้อย ถ้อยอาศัยร่วมฤทัยสามัคคีกันดียิ่ง
จะกอปรกิจการใดไม่ประวิง
ต่างพึ่งพิงพบพ้องพี่น้องกัน
จะจับถือยื้อยุดฉุดกระชาก
เรี่ยวแรงมากสำเร็จเสร็จสิ่งสรรพ์
จวบคราวหนึ่งถึงคราต้องจาบัลย์
เกิดเหตุพลันว่าข้าเก่งกว่าใคร
นิ้วโป้งยกนิ้วโป้งตรงเด่อ้าง
"ข้านี้ช่างยอดยิ่งต้องยิ่งใหญ่"
นิ้วชี้ค้าน "ข้านี่ที่เกรียงไกร
ชี้สั่งได้เด็ดขาดอำนาจมี"
นิ้วกลางโต้ "ข้าสูงใหญ่ใครก็รู้
สองข้างสูอารักขาข้าเลยนี่"
นิ้วนางเถียง "แหวนเพชรทองผ่องรุจี
คนสวมที่นิ้วนางไง ข้าใหญ่จริง"
นิ้วก้อยแย้ง "เข้าหาใครไหว้เข้าหา
ผู้นำหน้าข้านี่ไง ข้าใหญ่ยิ่ง"
ต่างทุ่มเถียงบึ้งตึง ไม่พึ่งพิง
ละทอดทิ้งกิจการงานนานา
จะจับถือยื้อยุดฉุดกระชาก
แรงไม่มากเหมือนเคยเลยหมดท่า
เพราะขาดความสามัคคีเคยมีมา
เรื่องนี้พาน่าคิดพินิจตรอง
ไทยทุกภาคหากรักสมัครสมาน
จะทำการสิ่งใดไม่หม่นหมอง
มากพลังร่มเย็นเป็นสุขครอง
เลือดไม่นองพสุธาฆ่ากันเอง
สามัคคีคือธรรมอันล้ำเลิศ
เมื่อบังเกิดที่ไหนไม่โหรงเหรง
จะเกื้อกูลอุ่นใจไม่วังเวง
สุขครื้นเครงรู้รักสามัคคี