นี่แหละแม่

อ.วรศิลป์

ไม่ได้ถือไว้ที่มือ
หากแต่ถือไว้ที่ใจ
วัยเยาว์อุ้มเอาไว้
ครั้นเติบใหญ่ใจห่วงหา

ไม่ได้กอดไว้แนบอก
แต่กอดกกในอุรา
ความรักความเมตตา
ของมารดามิเหือดหาย

ไม่ได้ป้อนข้าวป้อนน้ำ
แต่เช้าค่ำห่วงมิวาย
อยู่ดีกินดีไหม
ใครเล่าใครคอยจัดหา

ไม่ได้ดูแลใกล้ชิด
แต่ดวงจิตชิดลูกยา
ดับดิ้นดินกลบหน้า
จิตมารดายิ่งอาลัย

นี่แหละรักของแม่
ยิ่งใหญ่แท้แน่กว่าใคร
ลูกเต้าจำเอาไว้
เร่งชดใช้ทดแทนคุณ

ป.ล. ครบหกปีที่สิ้นแม่

(21.9.61)

				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน